သည္ေန ့ ရံုးပိတ္ ရက္။ဦးေမာင္တ ေယာက္မနက္ပိုင္းအားကစားဂ်ာနယ္ဖတ္ေနခ်ိန္ ေဘးအိမ္မွ က ေလးငိုသံႏွင့္အတူေဒၚေဒၚသိမ္း အသံေပၚလာ၏။ဖိုးေမာင္ေရ မင့္တူေလး ဆိုးေပကို ခန ထိမ္းေပးပါဦးဟဲ႔။ သူ ့အ ေမ စမ္းစမ္းက ေစ်းဝယ္သြားေနလို ့။မွည့္ထားတဲ႔နာမည္ ဝိုင္းခ်စ္ ။ ငိုသန္လြန္း၍ ဆိုးေပ ေခၚသည့္ အခါလည္သား က ေလးက ဦးေမာင္ေပြ႕ခ်ီတာနဲ႔ တိတ္သြားသည္။ဆိုးေပကို သူ ့အိမ္ေခၚလာ။ သူက ပက္လက္ ကုလားထိုင္ေပၚမွာ ထိုင္။ ၎ဆိုးေပကို သူ ့အ ေပၚ တင္ ျပီး ဦးေမာင္ ဂ်ာနယ္ကို ဆက္ဖတ္သည္။ဂ်ာနယ္က သည္တခါပ်င္းဘို ့ေကာင္းေန၍ ေနာက္ေက်ာဖံုးအတြင္းက ေကာင္ မ ေတြပံုကို ဦးေမာင္ ၾကည့္၏။ တကယ္မိုက္သည္။
မို ့အစ္ေန ေသာရင္သား အံုေတြက အက်ၤ ီလည္ဟိုက္ အ ေပၚကို ရုန္းထြက္ေနသည္။တကယ္ဖီးလာေစသည ့္ပံုေတြပါဘဲ။တ ေယာက္ထဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အပီျကည့္ေနခိုက္ ေျခသံရွပ္ ရွပ္ျကားသျဖင့္ ကပ်ာကယာေရွ႕က ေဆာင္းပါးေတြ ျပန္လွန္ကာ ဖတ္ ဟန္္ေဆာင္ ရျပန္၏။စမ္းစမ္း ေစ်းဝယ္က ျပန္လာျပီမို ့ ဆိုးေပကို လာေခၚသည္။ သူမက အားနာစြာျဖင့္ေျပာသည္။၏ ဆိုးေပ တ ေယာက္ က ေတာ့ ဦးေမာင္ ကို ႏွိပ္စက္ျပန္ျပီ။ စာဖတ္ပ်က္ျပီေပါ့။ဦးေမာင္ ကရပါတယ္ စမ္းစမ္းရယ္။
နင့္ေယာက္်ားနဲ႔ငါက ညီအကိုလို ေနျကတာဘဲ။ သူ မ ေလးရွား သြားတဲ႔အခိုက္ ငါက တတ္နိဳင္ သ၍ ေစာင့္ေရွာက္ ရမွာေပါ့။ၿပီးေတာ့ ဒီ ဆိုးေပ ကလည္း ငါ့မွ တန္းတန္းစြဲဟ။သူ ့အဘြားကိုေတာင္ ငါ့ေလာက္ အခ်ီမခံဘူး။ ဦးေမာင္ က ဆိုးေပကို ဂ်ိဳင္းက ေပြ႕ၿပီး စမ္းစမ္းဆီအ ေပး၊ စမ္းစမ္းက ေပြ႕အယူ ဦးေမာင္႔ ညာလက္က စမ္းစမ္း နိဳ႕အံုကို အိကနဲ ထိမိသြားသည္။စမ္းစမ္းမ်က္ႏွာ ရဲ ကနဲ ျဖစ္သြားကာ ဆိုးေပကို ေပြ႕ျပန္သြားသည္။ ဦးေမာင္ သည္ ပထမဆံုးအျကိမ္စမ္းစမ္း၏ ကိုယ္ ခႏၶာ ေနာက္ပိုင္းကို မက္ေမာစြာျကည့္ျဖစ္လိုက္သည္။ တင္ သားျကီးေတြ က ေယာက်္ားရျပီးမွ ပိုထြားလာသည္။ လႈပ္ခါ ခုန္ေပါက္သြားသည္ မွာ ေဖာက္ျပန္ခ်င္ စရာ။က ေလးကို ငံု ့အခ်ီ လည္ဟိုက္ထဲက ဝင္းဝါ မို ့ေမာက္ေန ေသာ နိဳ႕အံုေတြကို လွစ္ကနဲ ျမင္ လိုက္ရသည္။
ဟင္း ! ! !ဦးေမာင္ သက္ပ်င္းခ်မိ၏။မ ေတာ္ဘူး။ ဒါေတြ မ ေတြးနဲ႔။ေဆြမ်ိဳးလို ေနတဲ႔ အိမ္နီးခ်င္း။ ကိုယ့္အ ေပၚလည္းယံုျကည္ေနျကသည္ မဟုတ္လား။ျပီး ဦးေမာင္ မွာလည္း မယားျကီး ႏွင့္။ သည္လိုႏွင့္ သံုးေလးလ ျကာသြား၏။စမ္းစမ္း ႏွင့္ ဦးေမာင္ တ ေယာက္ကို တ ေယာက္ရႈိးတိုးရွန္႕တန္ ့ျဖစ္သြားသည္။ ဆိုးေပ က ေတာ့ဦးေမာင္ ထံ အလာမပ်က္။ ငိုရင္ သူ ့အဘြားကလာပို ့။ျပန္ေခၚေတာ့လည္း စမ္းစမ္း ေယာင္းမ ၅တန္း ေကာင္ မ ေလး လာေခၚ၏။ခက္ေတာ့ ခက္သည္။ စမ္းစမ္းက ဦးေမာင္ ကို လွမ္းအကဲခတ္ျကည့္ ျကည့္ေနသလို ၊ ဦးေမာင္ ကလည္းထိမ္းထားသည့္ျကားက ျကည့္မိျပန္သည္။
မ်က္လံုးခ်င္း ဆံုမိေတာ့ အလ်င္ အျမန္ လႊဲျကရ၏။ တ ေန႔။စမ္းစမ္း ေယာက္ခမျကီး စံုတြဲႏွင့္ေယာင္းမ ေလးတို ့တျခားရြာ အမ်ိဳးအလွဴသြားသည္။ စမ္းစမ္းကဖ်ားေန၍ မလိုက္။ ဆိုးေပ ႏွင့္ အိမ္မွာဘဲ က်န္ ရစ္ခဲ႔္သည္။ေန ့ပိုင္းက်ေတာ့ ဆိုးေပ ေအာ္ငိုသံၾကြက္ၾကြက္ညံၾကားရ ေလသည္။ ဦးေမာင္ က သူ ့မိန္းမကို ဆိုးေပသြားေခၚခိုင္းဘို ့စိတ္ကူးေပမဲ႔ မိန္းမက မရွိ။ပက္ျမန္မာ ေငြ ေခ်း ဆပ္ဘို ့သြားေနသည္။ ဆိုးေပ ငိုသံ ပိုက်ယ္လာသျဖင့္ ဦးေမာင္ စမ္းစမ္းအိမ္ဘက္ ဝင္ လာသည္။ စမ္းစမ္းကို အိမ္အျပင္မွာမ ေတြ႕။ သို ့ေသာ္ ပြင့္ေန ေသာ တံခါးကျကည့္၍အိပ္ယာေပၚက ျခင္ေထာင္ ထဲမွာအိပ္ေနတာကိုျမင္ေနရသည္။သူမ်ားအိမ္ထဲ မဝင္ သင့္မွန္းသိေသာ္လည္း သူမဖ်ားေနတာ ျဖစ္၍ ဆိုးေပကိုေခၚရန္ ဦးေမာင္ ဝင္လိုက္၏။ဆိုးေပ ေရ ။
ဦးေမာင္ နဲ႔ ေလ်ာက္လည္ ရ ေအာင္ေဟ့။ဦးေမာင္ အသံၾကားေတာ့ ဆိုးေပ အငိုတိတ္သြားသည္။ သို ့ေသာ္ စမ္းစမ္းအသံမျကား။ မလႈပ္။ ဦးေမာင္ က ဆိုးေပ ေခၚဘို ့ ျခင္ေထာင္ ကို လွပ္ျပီးဝင္ လိုက္ေတာ့ စမ္းစမ္း မ်က္ေရက်ေနတာ ျမင္ ရသည္။ဘာျဖစ္လို ့လဲ ဟု ေမးေတာ့ေန မ ေကာင္းလို ့။ စိတ္ညစ္လို ့ဟု ေျဖသည္။ဦးေမာင္ လက္ေတြက အလိုအ ေလ်ာက္ သူမမ်က္ႏွာေပၚက မ်က္ေရ ေတြ ၾကင္ နာစြာ သုတ္ေပးမိ၏။ သူမ ျငိမ္လ်က္။မ်က္ေရ သုတ္ျပီးေတာ့ သူမ လက္ေမာင္းအိုးအိအိကို ဆုပ္ကိုင္ မိျပန္သည္။ဘာ အားငယ္စရာ ရွိလဲကြယ္။ ဦးေမာင္ လည္းရွိေနတာဘဲ။စမ္းစမ္း ဘာမွ ျပန္မ ေျပာ။ ဆိုးေပ ကို ငံု ့ျကည့္ေတာ့ နိဳ႕စို ့ ဝ ၿပီမို ့တလႈပ္လႈပ္ေဆာ့ေနသည္။ ဦးေမာင္ က ကုတင္ စြန္းမွာ ရိွေနတဲ႔ ေဂ်ာက္ဂ်က္ကို ယူေပးသည္။ၿပီး စမ္းစမ္းကို ျကည့္မိေတာ့ က ေလးနိဳ႕တိုက္စဥ္က အတိုင္း ရင္ ဘတ္ ေဟာင္းေလာင္း။ျဖဴဝင္း မို ့ေမာက္ေနသည့္ နိဳ႕ႀကီးေတြက စြဲမက္စရာ။
ဦးေမာင္ မ ေနနိဳင္ ပါ။သူ ့လက္ကိုလက္ေမာင္းအိုးဆုပ္ကိုင္ ထားရာမွ ညင္ သာစြာ ေရႊ႕ကာ စမ္းစမ္း၏အ ေပၚ နိဳ႕ႀကီးကို ဖြဖြေလး ဆုပ္ကိုင္ လိုက္သည္။သူ ႔ေပါင္ျကားက ဟာကလည္းထလာျပီးတဘက္ေစာင္းအိပ္ေနသည့္ စမ္းစမ္း၏ေက်ာကို သြား၍ေထာက္ပါေတာ့သည္။စမ္းစမ္းက ျငိမ္ေနသျဖင့္ဦးေမာင္ ပို၍ ဖီးတက္လာျပီး နိဳ႕ႀကီးႏွစ္လံုးစလံုးကိုအားပါးတရဆုပ္နယ္ေတာ့၏။ ထိုအခါ စမ္းစမ္းက လႈပ္လာ၏။မျဖစ္ပါဘူး ဦးေမာင္ ရယ္ ။သူ ့လက္ကို ဆြဲ ယူျပီး သူမ ခါးေပၚ ေရႊ႕တင္ သည္။
ဦးေမာင္ လက္ေတြက ရပ္ တန္ ့ မရ ေတာ့ေခ်။ခါးေပၚ တင္ ေတာ့လည္း ေအာက္ပိုင္းကို တရြရြေလ်ွာဆင္းျပီးစမ္းစမ္း၏ ဖင္ျကီးကို ဆုပ္နယ္ ပြတ္သပ္ျပန္သည္။တင္ျကီးေတြက ထြားလြန္းလွသည္။ဦးေမာင္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ကိုင္ ပြတ္၏။ ေစာ္ျကီးကဦးေမာင္ ကလည္းဗ်ာ။ မျဖစ္ပါဘူးဆိုမွ ဇြတ္ျကီး္ပဲ။စိတ္ညစ္တယ္။ေျပာေျပာဆိုဆို စမ္းစမ္းက ေမွာက္အိပ္လိုက္၏။ဦးေမာင္ ဘာမွ မ ေျပာ။ ဆက္ လႈပ္ ရွားသည္။ေကာင္ မ လံုခ်ည္ကို ေအာက္ က ေန အ ေပၚ မလွန္သည္။ ျဖဴေဖြးျကီးမားသည့္ တင္ ကားကားျကီးေတြ ဘြားကနဲ ေပၚလာသည္။ ပုဆိုးခြ်တ္ ကု တင္ေပၚတက္ျပီး စမ္းစမ္းေပါင္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲ ဟ ကာျကားထဲ ဝင္ လိုက္သည္။ဦးေမာင္ ။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ။မလုပ္ပါနဲ႔ေနာ္။ဦးေမာင္ သည္ စမ္းစမ္း၏ ဖင္ျကားထဲကို သူ ့ဟာျကီး ေထာက္၍ အထက္ေအာက္ စုန္ဆန္ ပြတ္ဆြဲသည္။
လက္ေတြကလည္း တင္ သားျကီးေတြဆုပ္ညွစ္နယ္လိုက္ နိဳ႕ႀကီးေတြ ကုန္းဆြဲကိုင္ လိုက္ႏွင့္ ထန္ခ်င္ တိုင္းထန္လာ၏။သို ့ေသာ္ စမ္းစမ္းက ေတာ့ မလုပ္ဘို ့တတြတ္တြတ္ေတာင္းပန္ဆဲ။ ဦးေမာင္ နားမ ေထာင္ေတာ့။ ျဖစ္သလို ျကံုသလိုအ ေနအထားႏွင့္ဘဲ စ လုပ္သည္။ေမွာက္အိပ္ေန ေသာ စမ္းစမ္း၏ ေအာက္ ဟာထဲကို သူ ့အ ေခ်ာင္းျကီး ဝင္ေအာင္ သြင္း၏။ အဖ်ားပိုင္းေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ဝင္ သြားေတာ့ ဆက္ ညွစ္ထိုးသြင္းသည္။ တဝက္ေလာက္ ျမဳပ္သြားသည့္ေနာက္ ဆက္သြင္း မရ ေတာ့။ စမ္းစမ္းက တင္ျကီးေတာ့ ခု ခံ ေန၏။
ဦးေမာင္ တဝက္ေလာက္ ဝင္ တဲ႔အ ေနအထားႏွင့္ဘဲ ေဆာ္သည္။ ေကာင္းလည္း အရမ္းေကာင္း၏။က ေလးေမြးျပီးတာ တႏွစ္ မျပည့္ေသးေသာ္လည္းစမ္းစမ္းဟာက မက်ယ္။ ေမြးျပီးေတာ့ ခ်ဳပ္ထားလို ့လား ေယာက်္ားနဲ႕ေဝးေနလို ့လားမသိ။ ၾကပ္ညပ္ေနသည္။ တင္ ထြားထြားအိအိျကီးေတြအ ေပၚ တ ေဖာင္းေဖာင္းေဆာင့္၍ အားမနာတမ္းလုပ္ ၏။ဦးေမာင္ပါးစပ္ကလည္းအား ။ ေကာင္းလိုက္တာ စမ္းရယ္။ ေကာင္းတယ္ကြာ အရမ္းဘဲ။ အင့္ အင့္ ။သို ့ေသာ္စမ္းစမ္းက ေတာ့သူမဘာသာတ ေယာက္ထဲ တိုးတိုးေျပာရင္းငိုရင္း။ဒီေလာက္ေတာင္းပန္တာမရဘူး။ ငါ့ဘဝ ဆိုးလိုက္တာ။ဘဝ ဆက္တိုင္း ဒီလို အျဖစ္မ်ိဳး မျကံုပါရပါေစနဲ႕ တဲ႔။ ဦးေမာင္ တအားဖီးတက္လာေတာ့ လက္ရွိပံုစံကိုအားမရ ေတာ့ ။သူ ့ဟာျကီး အရင္းပိုင္းတဝက္ ကမဝင္ ဘဲ က်န္ေန၍ အရသာက မျပည့္ဝ။
အ ေခ်ာင္းကို ျပန္ႏႈတ္ျပီး စမ္းစမ္းခါးကို ဆြဲမသည္။ေကာင္ မ ေဘာ္ဒီက ျကီးသည္မို ့တအားဆြဲမ မွ ရမည္ဟု ထင္ ခဲ႔ေပမဲ႔ ၊ တကယ္က်ေတာ့ မ ဘို ့ခါးကိုကိုင္ လိုက္သည္ႏွင့္ ေစာ္က ႂကြ ကုန္းေပးေလ၏။တရႈပ္ ရႈပ္ႏွင့္ ေတာ့ ငိုေနဆဲ။ ေစာ္ျကီးဖင္ က အ ေပၚကုန္းထလာသျဖင့္ဒူးေထာက္ထားေသာသူ ့ဟာေရွ႕မွာ ကြက္တိျဖစ္သြားသည္။ဦးေမာင္ စိတ္ျကိုက္ ႏႊာေတာ့၏။ယခုမွ အဆံုးထိ ျမဳပ္ကနဲ ျမဳပ္ကနဲ ဝင္ေတာ့သည္။ေဆာင့္သြင္းလိုက္တိုင္း ပြိကနဲ ပြိကနဲ ေပၚလာသည့္အသံက နားအရသာ ရွိလွေခ်သည္။စမ္းေလး အခ်စ္ဆံုးရယ္ ေကာင္းလိုက္တာကြာ။ဦး အရမ္းကို ေကာင္းေနျပီ။ ပါးစပ္က တတြတ္တြတ္ေျပာရင္း အားရပါးရ လုပ္ပါေတာ့သည္။
စမ္းစမ္းကလည္း ငိုလ်က္ကပင္ကြက္တိက်ေအာင္ မသိမသာ ျပင္၍ ခံသည္။ပထမ တခ်ီ ျပီးျပီးခ်င္းမွာပင္ ပက္ျမန္မာက ျပန္လာသည့္ဦးေမာင္ မိန္းမျကီး အသံကို ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ျကားရ ေလသည္။ဦးေမာင္ က ဆိုးေပကို ကပ်ာကယာ ေပြ႕ခ်ီျပီးကုတင္ေပၚက စမ္းစမ္းကို ေျပာ၏။ စမ္းေလး။ ကိုယ္ ဖိုးသားနဲ႕ ေလ်ာက္လယ္ လိုက္ဦးမယ္ေနာ္။ က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္။
ဟုတ္လား။ေစာ္ျကီးက ႏႈတ္ခမ္းစူျပီး ျပန္ေျပာ၏။ေန မ ေကာင္းတာက ေပ်ာက္သြားျပီ ။မ ေပ်ာက္လို ့ရ မလား။သူဘဲ ေဆးေတြ ဇြတ္အတင္း ေကြ်းျပီးေတာ့။တကယ္ ဆိုးတဲ႔ လူျကီး တဲ႔။ အဘိုးအဘြားမ်ားကပင္ ဆလံတင္ ရသည့္ ဆိုးေပကို ဦးေမာင္ က ေပြ႕ခ်ီလ်က္ ထိမ္းေနတာ ျမင္ရသူတခ်ိဳ႕ကဦးေမာင္ ရာ ။ ဒီေလာက္ဆိုးတဲ႔ က ေလးကိုမွေရစက္ ဆံုျပီး ထိမ္းေနရတယ္။ မင္းမလဲ ဝဋ္ပဲ။ဟုေျပာတတ္ျကပါသည္။ဦးေမာင္ ဘာမွျပန္ မ ေျပာဘဲ ၿပံဳး၍သာ နားေထာင္ေနလိုက္ပါ၏။သည္ ဆိုးေပ ေလးေျကာင့္ဘဲ စမ္းစမ္းကို ဦးေမာင္ဝါးေနရတာ သူတို ့မသိျကဘူး မဟုတ္ပါေလ။