လွလွ ျပန္ျပီလား.. “ဟုတ္ဆရာမ…အိမ္မွာ အေဖတစ္ေယာက္တည္းမုိ႔´´ ဆရာမလွလွသည္ အမွတ္၂ ရပ္ကြက္၌ တုိက္ခန္းငွားေနသည္။အေဖေရာဂါသည္ႀကီးကုိျပဳစုရသည္။ဆရာမလွလွမွာ အသက္၃၀ေက်ာ္ ခပ္ေခ်ာေခ်ာျဖစ္သည္။သူ႔အေဖသည္ အသက္၅၀ေက်ာ္ ေျခေထာက္မ်ားကုိေလျဖတ္ထားသည္။ဆရာမသည္ သေဘာေကာင္းသူျဖစ္၍အေပါင္းအသင္းမိတ္ေဆြမ်ားသူ ျဖစ္သည္။ေက်ာင္းမွ ဆရာ ဆရာမမ်ားကလည္းခ်စ္ခင္ၾကသည္။ ဆရာမမ်ားေက်ာင္းအားလပ္ရပ္မ်ားတြင္ ဆရာမလွလွကုိကူညီရင္း ဆရာမလွလွအိမ္တြင္ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ၾကသည္။အဘုိးႀကီးကုိ ဝုိင္းဝန္းျပဳစုၾကသည္။ဆရာမ၏အခင္မင္ရဆုံး မိတ္ေဆြမွာ ဆရာမေဒၚသက္ျဖစ္သည္။
ေဒၚသက္သည္ ဆရာမလွလွႏွင့္ ဘဝခ်င္းတူညီသူျဖစ္သည္။ေဒၚသက္ ငယ္ရြယ္စဥ္ကပင္ မိဘမ်ားဆုံးပါးခဲ႕ရာ ေဆြမ်ိဳးမ်ားကျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ႕သူျဖစ္သည္။ယခုအခါ ျမိဳ႕ေက်ာင္းတြင္တာဝန္က်၍ အေဆာင္တြင္ ေနထုိင္ရသူျဖစ္သည္။ေဒၚသက္သည္အျခားဆရာ ဆရာမမ်ားႏွင့္မတူ အဆုိ အက မယ္ျပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ ဆုရရွိသူျဖစ္၍ ေက်ာင္းပြဲမ်ားရွိလွ်င္ေက်ာင္းသူမ်ားကုိအဆုိအက သင္ေပးရသူျဖစ္သည္။ပါးတြင္သနပ္ခါးေလးမ်ားပါးပါးလိမ္း၍ သူ၏နက္ေမာင္လွေသာဆံပင္မ်ားကုိ ထုံးထားသည္မွာခန္႔ညားလွသည္။ေန႔ခင္းအခ်ိန္မ်ားသည္ ဆရာမေဒၚသက္၏ ကုိယ္လုံးအလွဆုံးအခ်ိန္ျဖစ္သည္။
ဆရာမ၏ေက်ာင္းစိမ္းအက်ီ ၤမွာအလြန္ပါးလႊာသည္။မနက္ေက်ာင္းလာလ်ွင္လက္ရွည္အက်ီ ၤအပါးကုိအေပၚမွ ဝတ္လာေသာ္လည္း ေန႔ခင္းအခ်ိန္တြင္ အေပၚအက်ီၤကုိခြ်တ္၍ေနတတ္သည္။ထုိအခါ ေက်ာင္းအက်ီ ၤအျဖဴေရာင္ေအာက္မွာ ထင္ရွားလွေသာအနက္ေရာ္ျမန္မာေဘာ္လီႏွင့္ ဝင္းဝါလွေသာႏုိ႔အုံႀကီးမ်ားကုိ အထင္အရွားျမင္ရခ်ိန္ျဖစ္သည္။ဆရာမ၏ႏုိ႔အုံအေပၚမွ မွည့္သီးအမည္းေလးသည္လည္း ျမင္သမွ်ေယာက်ာ္းတုိင္းအား စိန္ေခၚေနသလုိျဖစ္သည္။
ဆရာမေဒၚသက္သည္ ေက်ာင္းသားမ်ားကုိစာေမးလ်ွင္ မတ္တတ္မရပ္ခုိင္းေပ။မတ္တတ္ရပ္ရင္လည္း စိတ္ဆုိးတတ္သည္။သူ႔အခ်ိန္ပုဆုိးထဝတ္လ်ွင္လည္းစိတ္ဆုိးတတ္သည္ ။ေက်ာင္းသားမ်ားေရွ့တြင္စိတ္ဆုိးေသာ္လည္း ရင္ထဲတြင္ေပ်ာ္၍ေနသည္ကုိ တခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားမ်ားသတိျပဳမိၾကသည္။အဘယ္ဆုိ ေဒၚသက္အခ်ိန္တြင္ေက်ာင္းသားမ်ား လီးေတာင္ခ်ိန္ျဖစ္သည္။ေဒၚသက္သည္ေရွ့ဆုံး စာသင္ခုံစားပြဲေပၚတတ္ထုိင္၍ ေက်ာင္းသားမ်ားကုိေက်ာေပးျပီး ေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚမွစာမ်ားကုိေထာက္ျပေနသည္။ထုိအခ်ိန္သည္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အေတာင့္တဆုံးအခိ်ိန္ျဖစ္သည္။အိစက္ညက္ေညာလွျပီး စူေကာက္ေနေသာ ေဒၚသက္ဖင္ႀကီးကုိၾကည့္၍ ေက်ာင္းသားမ်ား ဂြင္းထုေနတတ္သည္။ဆရာမေဘးမွ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္လည္း မသိမသာ ဆရာမဖင္အနီး ကပ္၍ အေငြ႕ရႈတတ္ၾကေသးသည္။ကုိယ္သင္းရနံမွာလည္း ေမႊးႀကိဳင္ေန၍ ေက်ာင္းသားတုိင္းကုိလီးေတာင္ေစသည္။
“ဆရာမ သမီးခရီးသြားရင္ သမီးေဖေဖကုိ တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ၾကည့္ေပးပါဦး…´´ “ရပါတယ္ လွလွသြားရင္ေျပာေလ ဆရာမလည္း ေက်ာင္းပိတ္ရင္အလုပ္မရွိေတာ့ပါဘူး´´ “ဟုတ္ကဲ႔ ဆရာမ ´´ ဆရာမလွလွကုိ တျခားနယ္မွာ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေစာင့္ရန္ ေက်ာင္းမွတာဝန္ေပးလုိက္သည္။ဆရာမလွလွသည္အသက္ငယ္ၿပီး ျဖတ္လတ္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက အားကုိးသည္။ ေဒၚသက္သည္ လွလွကုိ ဘူတာရုံသုိ႕လုိက္ပုိ႔ခဲ႕သည္။
“ဆရာမ ေဆးေလးေတြမွန္မွန္တုိက္ေပးေနာ္ ဆရာမ……`ေအးပါကြယ္ စိတ္ခ်လက္ခ်သြားပါ´´ ေဒၚသက္တစ္ေယာက္ လက္ျပနႈတ္ဆက္ရင္းက်န္ခဲ႕ေလသည္။“ေလးေလး ေဆးေသာက္ၿပီးျပီလား´´ “ေအး ခုမွေသာက္ထားတာ´´ အဖုိးႀကီး ကုတင္ေပၚမွာေမွးေန၍ ေဒၚသက္ကလည္း တီဗီၾကည့္ေနသည္။ကုတင္ေပၚမွအဖုိးႀကီးကုိ ေဒၚသက္မၾကာမၾကာလွမ္းၾကည့္ေနသည္။
အဖုိးႀကီးအိပ္ေမာၾကေနခ်ိန္ျဖစ္ၿပီး အဖုိးႀကီးပုဆုိးမ်ား ကြ်တ္ေနေလျပီ။အလွေသြးၾကြယ္လွေသာ အသက္၃၀ေက်ာ္ ဆရာမေဒၚသက္ဖုိ႔ ၾကက္သီးထဖြယ္ေကာင္းေသာျမင္ကြင္းျဖစ္သည္။ ဆရာမလဘွလွအေဖျဖစ္ေသာေၾကာင့္သာ ရုိေသမႈျဖင့္ေလးေလးဟုေခၚျခင္းျဖစ္သည္။အမွန္စင္စစ္မွာ နွစ္၂၀နီးနီးသာကြာေသးသည္။အသက္အရြယ္ရွိေသးသည့္အဖုိးႀကီးအတြက္ အိပ္ေရးဝလ်ွင္ ေထာင္ထြက္ေနသည္မွာ အ့ံၾသစရာမဟုတ္ေပ။အဖုိးႀကီးပက္လက္လန္အိပ္ေန၍ေထာင္ေနေသာ ဒစ္ၾကီးမွာလည္း ေတာင္ထြတ္ႀကီးသဖြယ္ျဖစ္ေနသည္။
ထုိဒစ္ကားကားႀကီးသည္ လူတကာျပစ္မွားမိေသာ အားကားကားႏွင့္ အိဖက္ေနေသာနုိ႔အုံပုိင္ရွင္ ေဒၚသက္ကုိ စိန္ေခၚသလုိျဖစ္ေနသည္။ေဒၚသက္ ထုိင္ရာမွထျပီး ပုဆုိးျဖင့္ျပန္ဖုံးေပးလုိက္သည္။ ပုဆုိးေပၚမွေထာင္ထြက္ေနေသာဒစ္ကားကားႀကီးကုိ သြားေလးျဖင့္မသိမသာကုိက္သြားေသးသည္။ ဒစ္ကားကားႀကီးကုိ အနီးကပ္ျမင္ေတြ႕ခဲ႕ရေသာ ေဒၚသက္တစ္ေယာက္ တီဗီ ၾကည့္ေနရင္း မသိမသာေစာက္ဖုတ္ေလးကုိ လက္ေလးႏွင့္ျပန္ျပန္ပြတ္ေနမိသည္။လီးကုိမျမင္ဖူးသည့္ အပ်ိဳႀကီးတစ္ေယာကတရြရြျဖစ္ေနေလလသည္။ ္
အဖုိးႀကီးႏုိးလာသျဖင့္ တီဗီ ပိတ္၍အဖုိးႀကီးအားအစာသြားေၾကြးသည္။ “ေလလးေလး ေဆးေသာက္ဦး´´ “ေသာက္ျပီးျပီေလလ´´` “ဒါကေနာက္တမ်ိိဳး ေလးေလလးရဲ႕´´ “ေအးေအး ေပး´´ ေဒၚသက္တစ္ေယာက္ျပံဳးေနရွာသည္။ အဖုိးႀကီးေဆးေသာက္ျပီး ၅မိနစ္ေလာက္အၾကာတြင္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ ။ေဆးမွာ အျခားေဆးမဟုတ္ အိပ္ေဆးမ်ားသာျဖစ္သည္။အဖုိးႀကီးပက္လက္လန္ေနသည္။ ေဒၚသက္သည္ အဖုိးႀကီးပုဆုိးၾကားထဲကုိ႔လက္ကေလးဝင္ ၍ လီးအုံႀကီးကုိ ပြတ္သတ္ေနသည္။ပုဆုိးကုိတျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲလွန္လုိက္ေသာအခါ ညိဳမဲေနေသာ လီးတန္ႀကီးက “ေဒါင္´´ခနဲ ေထာင္ထြက္လာသည္ ။ေဒၚသက္တစ္ေယာက္ မေနႏုိင္မထုိင္နုိင္ျဖစ္လလာသည္။
အဖုိးႀကီးလက္ကုိယူျပီး သူ႔ေအာက္ခံေဘာင္းဘီၾကားထဲသုိ႔ထုိးထားသည္။အဖုိးႀကီး၏ အဝတ္မ်ားကုိလည္းခြ်တ္လုိက္သည္။ “အား……အား……အင္း………´´ အဖုိးႀကီးလက္ညိဳးေလးကုိသူ႕အဖုတ္ၾကားထဲထည့္လုိက္သည္။ “ဗ်စ္´´ “အား ………အား……´´ အရည္မ်ားလည္းထြက္လာသည္။ သူ၏အဝတ္စားမ်ားကုိ ခြ်တ္ျပီးအဖုိးႀကီးေပၚသုိ႔ေျပာင္းျပန္ ကုံန္းထုိင္လုိက္သည္။သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကုိ အဖုိးႀကီး ပါးစပ္ေပၚျဖည္းျဖည္းျခင္းပြတ္ေန္သည္။ အဝါေရာင္သန္းေနသည့္ မုိ႔မုိ႔ေဖာင္းေဖာင္းသူ၏ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသုိ႔ အဖုိးၾကီးသြားႏွင့္ဖိပြတ္လလုိက္သည္။
“အား…´´ ခါးမ်ားေကာ့တတ္သြားသည္။အဖုိးႀကီးလီးကုိလည္းလက္တစ္ဖက္မွ ကုိင္ညွစ္၍ေရွ့တုိးေနာက္ဆုတ္လုပ္ေနသည္။ ထုိ႔ေနာက္ဆံထုံးႀကီးကုိျဖီခ်လုိက္သည္။ေဒၚသက္တစ္ေယာက္အဖုိ႔ အဝလုိးမည့္ဟန္ ျပင္ဆင္ေနသည္။ဆရာမေဒၚသက္ အားမရေတာ့သျဖင့္ လီးတန္ေပၚမွအေရျပားေလးကုိေနာက္သုိ႔စုတ္၍ ကားထြက္ေနေသာဒစ္ႀကီးအား အတင္းကုန္းစုတ္ေလေတာ့သည္။ `°ရႊလႊတ္……ျဗြတ္ ျဗြတ္´´ အဖုိးႀကီးမ်က္ႏွာေပၚမွ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကလည္း ေရွ့တုိးေနာက္ဆုတ္ ပြတ္ဆြဲေနသည္။ေစာက္စိႀကီးကလည္း အဖုိးႀကီး ႏွာတန္ေလးနွင့္ ပြတ္သြားသည္။ေဒၚသက္၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား ျမန္ဆန္လာေလၿပီ။
“အား……´´ “မရေတာ့ဘူး ……မရေတာ့ဘူး……´´ တစ္ေယာက္တည္းညီးသံမ်ားျဖင့္ဆူညံေနသည္ ။ေဒၚသက္ကုန္းထလုိက္သည္။အဖုိးႀကီးလီးတည့္တည့္ေပၚတြင္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတအားျဖဲၿပီး ေဆာင့္ထုိင္ခ်လု္ိက္သည္။ “အြန္း……အား အား……´´ တအားဖိ၍ေဆာင့္ေနသည္။ေနာက္မွ ေထာက္ထားေသာလက္မ်ားကလလည္း ေစာင္မ်ားကုိစြဲစုပ္ထားသည္။ႏုိ႕အုံႀကီးကလည္း အေပၚေအာက္ရမ္းေနရင္း ေကာ့ေကာ့တတ္လာသည္။အရွိန္မ်ားလည္းျမင္ျ့လလာသည္။
လီးတန္ႀကီးကုိ အေပၚေကာ့၍ေစာက္စိႏွင့္ ဖိဖိပြတ္ေနသည္။ေလး ငါးခ်က္ ဖိျပီးေစာင့္ပြတ္လုိက္သည္။ “အား အား အား အား´´ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတစ္ခုလုံးလည္း အရည္မ်ားရႊမ္းသြားသည္။ အင္အားမ်ားလည္းကုန္ခမ္းသြားသည္။ညည္းသံမ်ားနွင့္အတူ အဖုိးႀကီးေပၚမွ ေဒၚသက္ကုိယ္လုံးႀကီးကလည္း ေရ့ေနာက္ပြတ္ဆြဲရင္း အရွိန္မ်ားေႏွးေကြးသြားေတာ့သည္။ ဆရာမေဒၚသက္လ ေထာင္မတ္ေသာလီးႀကီးကိုေက်နပ္နွစ္သက္စြာျဖင့္ျပဳံး၍ပီတိျဖစ္ေနေတာ့သည္ အေတြ႔ထိမရွိေသးေသားေဒၚသက္အဖို့တေလာကလုံးကိုေမ့ေလ်ာ့ေနသကဲ႔သို့ခံစားေနရသည္ ေသခ်ာပါသည္ဆရာမေဒၚသက္ေနာက္ေန့ေနာက္ေန့ေတြမွာလည္းဒီလို့အရသာမ်ိဳးထပ္ျပီးခံစားေနမွာအမွန္ပါ ဆရာမေဒၚလွလွျပန္မလာမခ်င္းေပါ့ ခုေတာ့ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးလည္း နီျမန္းျပီးအရည္မ်ာရႊဲလ်က္ပီတိျဖစ္ေနပါျပီ……..