အဲဒိတုန္းက က်ေနာ္၉တန္းေအာင္ခါစ နယ္သို႔ ဦးေလးလင္မယားအလည္လာၾကရင္းက ရန္ကုန္သို႔လိုက္လည္ရန္မရမကေခၚသျဖင့္ လိုက္ခဲ့တယ္ ဦးေလးတို႔လင္မယားကသားသမီးမရွိေတာ့က်ေနာ့္ကို ပိုဂ႐ုတစိုက္လုပ္ေပးတယ္ က်ေနာ့္ဦးေလးဦးရဲထြန္း ႏွင့္ဒီအ႐ြယ္အထိဆုံဖူးတာဆို၍ ၄ႀကိမ္ေလာက္ဦးေလးမိန္းမ အန္တီစန္းစန္းနဲ႔ကအခုတခါ ဦးေလး႐ုံးသြားၿပီဆို အန္တီစန္းစန္းကအေဖာ္ျပဳတယ္ သို႔ေသာ္အစမို႔မရင္းႏွီးက်ေနာ့္ပုံကကို႐ိုးပုံ႐ိုးအ စကားသိပ္ေျပာေလ့မရွိ စိတ္ထဲမွာစကားလုံးေတြစီရင္းသာ အခ်ိန္ကုန္ေလ့ရွိတာမ်ိဳးဒါေပသည့္က်ေနာ့္မွာအရည္အခ်င္း တစ္ခုေမြးရာပါေျပာရမလားဘယ္သူကဘယ္လိုဘယ္လိုဆက္ဆံဘယ္လိုေျပာ ရတယ္ကအစသိတာ ဦးေလး႐ုံးသြားၿပီးေတာ့ အန္တီစန္းစန္းကေရအတင္းခ်ိဳးခိုင္းတယ္ က်ေနာ္ကေဘာလုံးကန္ေဘာင္းဘီတိုကပ္ကပ္အန္တီစန္းစန္းကေဘာင္းဘီစကပ္ပုံစံအထဲကအသားကိုျမင္ရတဲ့ အျဖဴအပါး ေရအတူခ်ိဳးတယ္ အန္တီစန္းစန္းဒီကေန႔အေတာ္ေလာေနတယ္ ဒါ့ေၾကာင့္အတူခ်ိဳးတာျဖစ္မယ္ သူ႔ဘာသာေရေတြတဗြမ္းဗြမ္းေလာင္း ပိုက္ကလည္းဖြင့္ထားေသး ေခါင္းေလာင္းခ်ိဳးေနတာ ၿပီးေတာ့မွ သတိရၿပီးက်ေနာ့္ကိုပိုက္ေအာက္ဝင္ခိုင္းတာ…
ေပ်ာ္စရာအေကာင္းဆုံးေႏြရာသီ
ေႏြေက်ာင္းပိတ္ ရက္ တရက္။ ” ကဲ ေျမး ဆရာမႀကီး ။ သည္ေန႔ဘာ ဇာတ္ ကား ၾကည့္မွာလဲ။ ဇိမ္နဲ႔သာ ၾကည့္ေနရစ္ေတာ့ ။ ႀကီးႀကီး ဥပုဒ္ေစာင့္ သြားေတာ့မယ္။ ” ႀကီးႀကီး ျမ ထြက္သြားသည္ ႏွင့္ သင္းသင္း သည္လမ္းေဘး အေခြဆိုင္ က ေသခ်ာ ေ႐ြး ဝယ္ၿပီး ဘီ႐ိုထဲမွာ ဝွက္ထားသည့္…
ေဖ်ာက္လို႔မရေတာ့တဲ့ အထန္စိတ္
က်ေနာ္ လူပ်ိဳေဘာ္ဝင္ကာစ အသက္ ၁၃ ႏွစ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္အခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ သင္ျပေပးမႈနဲ႔ တကိုယ္ေရ လိင္စိတ္ အာသာေျပမႈအတြက္ လက္နဲ႔ လုပ္တတ္လာတယ္။ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ လိင္စိတ္ေပၚ၊ ၿပီးေျမာက္သြားမႈအေပၚ ေတာ္ေတာ္ေလးကို သာယာလာမိတယ္။ ေက်ာင္းအိမ္သာရဲ႕ နံရံေတြမွာ ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာတိုေလး (တစ္ေန႔ ၃ ခါ ကြင္းထုပါ၊ က်န္းမာသန္႔ရွင္း ေရာဂါကင္း၊ လရည္လည္းက် ဖီးလ္လည္းရ) အတိုင္း တစ္ေန႔ကို…
အရမ္းေကာင္းတာပဲ ကိုကိုရယ္
စုမြန္တစ္ေယာက္မွန္ထဲမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ၾကည့္ၿပီး ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္သြားသည္ ။ ဒီေန႔ ေရကူးကန္မွာ ေရသြားကူးမလို႔ ဒီဝတ္စုံနဲ႔ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိေနသည္ ။ သူမရဲ႕အဖုတ္ေမြးေတြက ေရကူးဝတ္စုံအေပၚကပင္ၾကည့္ျမင္ေနရသည္ ။ ဒါေတာင္ေရမစိုေသး…ေရစိုသြားလွ်င္ ပကတိအတိုင္း လွစ္ျပသလိုျဖစ္ေနမည္ ။ ေရကူးဝတ္စုံအေရာင္ကိုကႏုလြန္းေန၍ျဖစ္သည္။ အဖုတ္အေမြးကိုရိတ္လိုက္လွ်င္ေတာ့ အဆင္ေျပသြားလိမ့္မည္ ။ ခက္ေနတာက သူမအဖုတ္ေမြးကိုရိတ္မို႔ သူ႔မွာဘာ ကိရိယာမွရွိမေနျခင္းပါ ။ ႐ုတ္တရက္ သူမရဲ႕အစ္က္ိုေက်ာ္ခိုင္ ရိတ္ရိတ္ေနတဲ့ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဓါးကို သတိရမိသည္ ။ကိုေက်ာ္ခိုင္ဆိုတာက…
တဲေတာင္ၿပိဳက်ေတာ့မယ္
ဩ…….ဟိုမွာ နံပါတ္ ၈ လာေနၿပီ…. လာသြားမယ္ ဟုတ္တယ္ေလ… ေခတ္ႀကီးကိုက သုတ္သုတ္စား သုတ္သုတ္သြားမွ စကားေကာင္းေနလို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔စီးရမယ့္ကားလာေနၿပီ။ မျပတ္ေသးတ့စဲ ကားကိုအတင္းျဖတ္ၿပီး. … မွတ္တိုင္ေက်ာ္ရပ္တဲ့ကားေနာက္ကိုေခြးတစ္ေကာင္လိုေျပးလိုက္ရတယ္ မေျပာခ်င္ပါဘူးဗ်ာ…မနက္နဲ႔ ညေနဆို ကားစီးရတာလူနဲ႔ကိုမတူဘူး…ေခတ္ၾကပ္ႀကီးထဲမွာကိုေ႐ႊ စပါယ္ရာေတြကလည္းယဥ္ေက်းပါေပတယ္။ သင္တန္းဆင္းလာသလိုပါဘဲ။ ““ကဲ…လက္မွတ္ဝယ္ၾကပါ….တစ္က်ပ္ေလးနဲ႔လက္မတို႔ရေစနဲ႔….ဟိုဘက္ကဘႀကီးေရွ႕တိုးပါ။ မေက်နပ္ရင္ေရွ႕မွတ္တိုင္ဆင္းေနခဲ့။ေရွ႕ကညီေလးပိုက္ဆံထုတ္ထားကြာ….တစ္က်ပ္ေလးကို သူေတာင္းစားလိုလိုက္ေတာင္းေနရတယ္”” ““ကားခေပးၾကပါဗ်။”” အဲ့ဒါပဲၾကည့္ေတာ့….ကြၽန္ေတာ္လည္း အေအာ္ခံရမွာေၾကာက္တာနဲ႔…တစ္က်ပ္ကို ႏွေျမာတသစြာနဲ႔ထုတ္ေပးလိုက္ရပါတယ္။ ““စံျပလား…စံျပ…ေရွ႕ထက္ြထားၾကပါခင္ဗ်ားတို႔ေမးေနတာ နဲ႔မိုးလင္းေတာ့မွာပ။ဲ ေရွ႕တိုးပါ…မွတ္တိုင္ပါတယ္ဆရာေရ”” အိုး …..
ပီျပင္တဲ့ေစာင့္ခ်က္မ်ား
“လင္းလဲ့” ဆိုလွ်င္ အ.ထ.က(၅) တစ္ေက်ာင္းလုံး မသိသူမရွိေပ။ လင္းလဲ့က စာေတာ္႐ုံသာမက အသားျဖဴျဖဴေလးႏွင့္ ေခ်ာလဲေခ်ာလွလဲလွသည္။ ေက်ာင္းမွာဘာဖြင့္ပြဲအခမ္းအနား ဘဲရွိရွိ လင္းလဲ့က ဗန္းကိုင္အျဖစ္ အေ႐ြခံရသည္ ခ်ည္းပင္ျဖစ္သည္။ လင္းလဲ့ေနတာကလည္း ကိုယ္ပိုင္ၿခံဝန္း ကိုယ္ပိုင္တိုက္ ကိုယ္ပိုင္ကားႏွင့္ျဖစ္၍ ဘဝလွေသာ လင္းလဲ့ဟု ပင္ဆိုရမည္ျဖစ္ပါသည္။ အလွတရားဟူသည္ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အျပင္ပန္း အေနအထားအရ သုံးသပ္ေျပာဆိုႏိုင္ေသာ အရာျဖစ္ေပသည္။ မွန္သည္….. လင္းလဲ့တစ္ေယာက္ အမ်ားအားက်ေအာင္ အျပင္ပန္းအေနအထားတြင္…
စိတ္ဆိုးသြားလား
ဦးေအာင္ေမာင္းဟာ ညီျဖစ္သူအစာဆိပ္ျဖစ္ၿပီးမ်က္စိ ေရွ႕မွာေသဆုံးခဲ့တာကိုျမင္ခဲ့ရတဲ့အ တြက္ သားျဖစ္သူကိုဆရာဝန္ျဖစ္ရ မယ္ဆိုတဲ့ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔မလႈိင္ မွာသားကိုေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစား ထားကာပညာသင္ေစခဲ့လူ၊မိမိ႐ြာကို တိုက္နယ္အဆင့္အထိျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီးေဆး႐ုံတစ္႐ုံရဖို႔ႀကိဳး စားေနတဲ့လူ၊႐ြာသားတိုင္းကဦး ေအာင္ေမာင္းရဲ႕ေစတနာကိုနား လည္ေတာ့ေလးစားၾကရတယ္။ မိမိ ေငြကိုအကုန္ခံၿပီးအစိုးရဆီမွာေဆး ႐ုံရဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ေတာ့အစိုးရရဲ႕ေစ တနာနဲ႔ဆယ့္ေျခာက္ကုတင္ဆန္႔ေဆး႐ုံေလးတစ္႐ုံကိုတည္ေဆာက္ၿပီး ျဖစ္ေပမယ့္ဆရာဝန္ကေတာ့မရွိေသးပါဘူး၊ေဆးေက်ာင္းၿပီးလာတဲ့ သားကို႐ြာကိုျပန္လာခိုင္းေပမယ့္ သားေလးခန္႔ထက္ေက်ာ္ကအၿမဲေနမယ္မေျပာတဲ့အခါ၊အလည္တစ္ ေခါက္ေတာ့လာဖို႔ေခၚတာေၾကာင့္ သားျဖစ္သူ႐ြာကိုလာခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲယမင္းသူဇာတစ္ေယာက္ လွည္းေပၚကအဆင္းေျခေခါက္လဲ တာေၾကာင့္လမ္းမေလ်ာက္ႏိုင္တဲ့ အခါမွာ “အား ကြၽတ္ ကြၽတ္ ကြၽတ္” “ေဟ့ယမင္း နင့္ေျခေထာက္က…
ႏႈတ္ခမ္းေတြ ျပဳတ္ကုန္ေတာ့မယ္
ကရင္ျပည္နယ္ ဝင္းႀကံေက်း႐ြာမွာ လယ္သူေဌး ကိုၿငိမ္းခ်မ္းနဲ႔ ႐ြာရဲ႕ကြမ္းေတာင္ကိုင္မၾကဴ ၾကဴ ေမႊး တို႔ မဂၤလာပြဲေလး စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပေနပါေတာ့တယ္ ခ်စ္လြန္းလို႔ ေ႐ႊ ေငြေၾကးနဲ႔ၾကဴ ၾကဴ ေမႊး ကို မိဘေတြဆီ နားေဖာက္ၿပီး ကိုၿငိမ္းခ်မ္း တင္ေတာင္းလက္ထပ္ခဲ့ေသာ မဂၤလာပြဲေလးတစ္ခုျဖစ္ပါေတာ့တယ္ ႐ြာဓေလ့ အရက္ဝိုင္းေလးနဲ႔ အသိမိတ္ေဆြ ေဘာ္ဒါသူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ျပဳစုေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ ည 9 နာရီေလာက္ၾကေတာ့ က်ေနာ္ၿငိမ္းခ်မ္း ေဘာ္ဒါအားလုံးကိုႏႈတ္ဆတ္လိုက္ၿပီးေနာက္…
နားခြင့္ေပးပါဦး ကိုႀကီးရယ္
မူမူခ်ယ္တေယာက္ မေန႔ညက ထူးထူးဆန္းဆန္း အိပ္မက္မက္သည္။ ဘယ္ကေန ဘယ္လို ကိုကိုေဇ၏ မဂၤလာေဆာင္ပုံကိုၾကည့္ရင္း ကိုကိုေဇေယာကၡမကို အိပ္မက္ထဲ ထည့္မက္သည္မသိ။ ကိုကိုေဇက ေနာက္ပိုင္း သူမကို အရင္လို လာလာလိုးခြင့္ရေတာ့ သူမကို အမ္းဘေလာက္ ျပန္လုပ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ့္ကို ထားသြားသည့္ ရည္းစားေဟာင္းဆိုေသာ္လည္း အဖုတ္က်ိန္းေနေအာင္ ခ်စ္ရသူမို႔ မေမ့ႏိုင္ျဖစ္ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုကိုႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အေကာင့္မ်ားကို လိုက္ၾကည့္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။…
အဆုံးရႈံးမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး
ဆိုင္ကယ္ေပၚမွဆင္းၿပီး အိမ္ၿခံဝန္းထဲကို လြဳပ္လီလြဳပ္လဲ့ေလွ်ာက္ဝင္သြားေသာ ေဒၚနီနီျမင့္၏အိုးႀကီးကို ၾကည့္၍ ထူးေက်ာ္စိတ္ထဲက ေကာင္းေကာင္းႀကီး ျပစ္မွားေနမိသည္။ ေဒၚနီနီျမင့္သည္ သူဆိုင္ကယ္ကယ္ရီဆြဲလာသည့္ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ စိတ္ဝင္စားစရာ အေကာင္းဆုံးဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည့္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ သူမ အသက္အားျဖင့္ ၄၅ ႏွစ္ဝန္းက်င္ခန္႔ ရွိၿပီ။ ထူးေက်ာ္ထက္ အသက္ ထက္ဝက္နီးပါးေလာက္ ကြာသည္။ အေဒၚအ႐ြယ္ အန္တီႀကီးအ႐ြယ္သာျဖစ္သည္။ ထူးေက်ာ္က အသက္သုံးဆယ္ပင္ မျပည့္ေသးပါ။ ေဒၚနီနီျမင့္က လင္မရွိသည့္ မုဆိုးမတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး…