အခ်ိန္ေတြက အကုန္ျမန္သည္ဟု က်မ ထင္မိသည္။ ခင္ႏွင္းေဝဆိုတဲ့ က်မဟာ ခုဆိုသမီးတစ္ေယာက္အေမ မုဆိုးမျဖစ္လို႔ေနပါၿပီ။ လြန္ခဲ့ေသာ (၁၅)ႏွစ္ေက်ာ္က အျဖစ္အပ်က္ေတြက ခုထိတိုင္ ေမ့လို႔မရႏိုင္ေသး။ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္နဲ႔ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို အားကိုးလက္ထပ္မိခဲ့ကာမွ ထိုေယာက်္ားနဲ႔ အသိုင္းအဝိုင္းတို႔၏ ျခယ္လွယ္အသုံးခ်ျခင္းကို သိလွ်က္နဲ႔ ခံခဲ့ရသည္။ ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္တဲ့ ကာမႏြံထဲမွာ (၅)ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ သူတို႔အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔အတူ နစ္ျမႇဳပ္ေနမိခဲ့ သည္။ လင္ေယာက္်ား ကိုမင္းေအာင္ရဲ႕ ေမြးစားအေမ ေဒၚခ်ိဳသက္ရီရဲ႕ အစီအစဥ္ေတြအတိုင္း…
ေမာတယ္ကိုကိုရယ္ ( အသစ္စက္စက္)
“ေဘာ္ … ေဘာ္”“ဘူ … ဘူ”ကမ္းနားမွာ သေဘၤာ ကပ္ျပန္ၿပီ။ ဦးဦးးဒီသေဘၤာနဲ႔ ျပန္ပါလာမွာလား။ ညိဳမီ စက္ဘီးေလးနဲ႔ သြားသြားၾကည့္ရတာ အေမာ။ လူေတြသာ ကုန္သြားတယ္။ ကိုက ပါမလားဘူး။ ညိဳမီ စိတ္ညစ္တယ္။ သေဘၤာႀကီးရယ္ ဘာလို႔မ်ား ကိုကို႔ကို ေခၚမလာတာလဲ။ စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ စက္ဘီးေလးကို တြန္းၿပီး ညိဳမီ ျပန္လာခဲ့တယ္။ ကိုကိုရယ္ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ျပန္လာမွာလဲ။ ညိဳမီ…
ေမာင္ေမာင္စိုး
“….မမေအး…..မမေအး…..”၁၈ႏွစ္၁၉ႏွစ္ခန္႔ရွိအသားၿဖဴၿဖဴ…….လူရည္ေခ်ာေလးေမာင္ေမာင္အိမ္အေပၚထပ္သို႔ အေၿပးအလႊားတက္လာရင္း ႏႈတ္မွတေႀကာ္ေႀကာ္ေအာ္ေခၚလိုက္သည္။“…ဟ ဲ့…ေသနာေလး….ဘာၿဖစ္လို႔ဒီေလာက္ေအာ္ႀကီး ဟစ္က်ယ္လုပ္ေနရတာလ ဲ…. …..ငေမာင္…..”အခန္းတစ္ခုထ ဲမွအသားညိဳညိဳအသက္၂၅ ႏွစ္ခန္႔ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ေတာင့္တင္း လွပသူေလးတစ္ေယာက္ထဘီရင္လ်ားခါ လက္မွဘီးတစ္ေခ်ာင္းကိုကိုင္ၿပီး ေခါင္းၿဖီးရင္းထ ြက္လာသည္။ေအးေအးေမာ္သည္ေမာင္ေမာင္ႏွင့္ေမာင္ႏွမဝမ္းက ြဲေတာ္စပ္ၿပီး တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူတစ္ဦးၿဖစ္သည္။ေမာင္ေမာင္သည္ေတာမွေန၍ ၿမိဳ႔ေက်ာင္းလာေနၿခင္းၿဖစ္သည္။ယခုလည္း ကိုးတန္းေအာင္စာရင္းထ ြက္သည့္အခ်ိန္ၿဖစ္ၿပီး စာေမးပြဲေအာင္သၿဖင့္ဝမ္းသာအားရစြာ အိမ္သုိ႔ၿပန္လာၿခင္းပင္။“….က်ေနာ္စာေမးပြဲေအာင္တယ္ဗ်…ဟားဟား….”“…..ဟ ဲ့….ဟ ဲ့….ငေမာင္….နင္ဘယ္လိုၿဖစ္ၿဖစ္…..”“….ဟားဟား….ေပ်ာ္လ ြန္းလို႔ခင္မ်ာ……ဝမ္းသာလ ြန္းလို႔ကိုယ့္အမကိုယ္ဖက္တာဘ ဲဟာ……..”ေမာင္ေမာင္သည္ဝမ္းသာအားရစ ြာၿဖင့္ပါးစပ္မွတတ ြတ္တ ြတ္ေၿပာဆိုရင္း ေအးေအးေမာ္ကို ေပြ႔ဖက္ေမႊ႔ရမ္းလိုက္သၿဖင့္ေအးေအးေမာ္ခမ်ာ ကုတင္ေပၚသို႔ ႏွစ္ေယာက္စလံုးပက္လက္လန္လ…
ငတ္မ ေၿပ တဲ ့.. ဆား ငံေရ
ေမာင္ေမာင္ထန္ေရး သည္။ က် ေနာ့္နံမယ္က တိုး ေဇာ္ပါ…။က် ေနာ္က ေမြး ခ်င္း ေမာင္ႏွမ မ ရိွတဲ ့တ ဦး တည္း ေသာ သား တ ေယာက္ၿဖစ္ပါ တယ္..။ က် ေနာ့္အ ေဖ နဲ ့အ ေမ က သား တ ေယာက္ထဲ မို့လား မ…
၂ဝမ္းကြဲေမာင္နမ
မနက္မိုးလင္းေတာ့ ကၽြန္မကိုႀကီးမ်က္ႏွာကိုေတာင္ ရဲရဲမၾကည့္ဝံ့ပါဘူးရွင္။ သူပဲသိသြားမလားဆိုတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္ေလးေတြေၾကာင့္ေပါ့။ကိုႀကီးကေတာ့ဘာမွမျဖစ္သလိုပါဘဲေလ။ထုံးစံအတိုင္းေအးတိေအးစက္နဲ႔ေပါ့။ သူကသာ ေနနိုင္တာ မေနနိုင္သူကေတာ့ ကၽြန္မေပါ့။ ကိုႀကီးနဲ႔ခ်စ္ျခင္တဲ့စိတ္ကတစ္ဖက္၊ေမာင္ႏွစ္မဝမ္းကြဲဆိုတဲ့ အသိ စိတ္က တစ္ဖက္ နဲ႔လြန္ဆြဲေနကာ ေရွ႕တိုးရခက္ ေနာက္ဆုတ္ရခက္နဲ႔မို႔ အလုပ္လုပ္ေနတာေတြ အလြဲလြဲ အေခ်ာ္ေခ်ာ္ ျဖစ္ေနရပါတယ္။ ေမာင္ႏွမဝမ္းကြဲအခ်စ္ဇာတ္လမ္း တစ္ေန႔ေသာအခါရန္ကုန္ၿမိဳ႕နဲ႔မ်ားစြာမေဝးလွေသာဆင္ေျခဖုန္းေဒသရွိအိမ္ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္၏ေရွ႕တြင္တကၠစီတစ္စင္းဆိုက္ေရာက္လာကာကားေပၚမွအသက္၂၅ႏွစ္အရြယ္လူငယ္တစ္ဦးအထုပ္အပိုးေတြႏွင့္ဆင္းလာပါသည္။ထိုလူငယ္ေလးသည္ကားခကိုရွင္းေပးရင္းအထုပ္အပိုးမ်ားကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္မနိုင္မနင္းဆြဲလာကာ အိမ္ေရွ႕ အေရာက္တြင္“ ေမေမေရ..ေမေမ..သားျပန္လာၿပီ ” လို႔ အသံျပဳလိုက္ရာ အထဲမွ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ေျပးထြက္လာၿပီး“ ေမေမႀကီးေရ…
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔မမ
ကၽြန္ေတာ္အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္တုန္းကပါ။အေဖ့ဘက္ကတူမတေယာက္ဒီမွာေက်ာင္းလာတက္ခ်င္တယ္ဆိုတာနဲ႔အေဖကအိမ္မွာပဲလာေနခိုင္းၿပီးေက်ာင္းတက္ေစလိုက္တယ္။အိမ္မွာကလဲလူဦးေရနည္းေတာ့အခန္းလြတ္ေတြကအမ်ား ႀကီးေလ၊ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ကဝမ္းကြဲေမာင္ႏွမေတြဆိုေပမယ့္အေနစိမ္းတဲ့လူေတြခ်င္းအခုမွေတြ႕ၾကတာဆိုေတာ့စိမ္းေနၾကတယ္။ စကားလဲသိပ္မေျပာျဖစ္ၾကဘူး၊ေရာက္စမွာေပါ့ေလ။ သူေက်ာင္းစတက္ရတဲ့ေန႔ေရာက္လာေတာ့သူ႔ကိုကၽြန္ေတာ့္ဆိုင္ကယ္နဲ႔ေက်ာင္းႀကိဳ၊ေက်ာင္းပို႔လုပ္ေပးဖို႔ အေဖကကၽြန္ေတာ့္ကိုခိုင္းတယ္။ အဲဒါနဲ႔သူေက်ာင္းစတက္တဲ့ေန႔ကစၿပီးအႀကိဳ၊အပို႔လုပ္ေပးေနရေတာ့တေယာက္နဲ႔တေယက္ကရင္းႏွီးလာတယ္။စကားအေျပာဆိုေလးေတြကေနၿပီးအစအေနာက္ေလးေတြရွိလာ တယ္။ အိမ္မွာကအေဖနဲ႔အေမရယ္ကတခန္း၊ညီမေလးကတခန္း၊အိမ္ေအာက္ထပ္မွာေနၾကတယ္။ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့စစကတည္းကအိမ္ေပၚထပ္ကစိ္တ္ႀကိဳက္ေရြးထားတဲ့အခန္းေလးမွာေနတာေပါ့။သူေရာက္လာေတာ့ေအာက္ထပ္မွာအခန္းလဲမရွိေတာ့တာရယ္၊တေယာက္တည္းလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနလို႔ရေအာင္ဆိုၿပီးရယ္အိမ္အေပၚထပ္မွာသူ႔အတြက္တခန္းစီစဥ္ေပးတယ္ကၽြန္ေတာ့္အခန္းကိုသြားခ်င္ရင္ သူ႔အခန္းေရွ႕ကျဖတ္ရတယ္။ တခါတေလတံခါးေလးဟေနတာမ်ိဳးေတြ႕ေတာ့ တေစ့တေစာင္းၾကည့္မိတာမ်ိဳးရွိတယ္ေပါ့။အခန္းထဲေတာ့့ကၽြန္ေတာ္မဝင္ပါဘူး။ေနာက္ပိုင္းရင္းႏွီးလာေတာ့ကၽြန္ေတာ္အိမ္ေပၚတက္လာခ်ိန္မ်ိဳး သူ႔အခန္းဖြင့္ထားတာနဲ႔ေတြ႕ရင္ အခန္းထဲဝင္ၿပီးစကားဝင္ေျပာတာမ်ိဳးရွိလာတယ္။ေအးေဆးပဲေလ။ အိမ္ကလူတြကလဲ သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ ္ေမာင္ႏွမေတြဆိုေတာ့ဘာမွမျဖစ္ေလာက္ဘူးဆိုၿပီး ဘာမွအေထြအထူးမေျပာဘူး။ တေန႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အခန္းထဲကအထြက္ သူ႔အခန္းေရွ႕ကျဖတ္ေတာ့တခါးေလးဟထားတာေတြ႕ေတာ့ ဘယ္မွမသြားေတာ့ဘူးလား ဆိုၿပီးေမးမလို႔တခါးကိုအသာေလးတြန္းအဖြင့့္္ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းက သူကအခန္းဝကိုေက်ာေပးၿပီးအထက္ပိုင္းဗလာနဲ႔ေရသုတ္ေနတယ္။အဲဒီလိုျမင္ေတာ့ကၽြန္ေတာ္လဲမေနနိုင္ဘူး။ တံခါးကိုျမင္ရ႐ုံေလာက္ေလးအသာျပန္စိၿပီးေခ်ာင္းၾကည့္ေနလိုက္မိတယ္။ အခန္းတံခါးကိုတမင္ပဲဟထားတာလား၊ တံခါးခ်က္ကေစ့ေအာင္မပိတ္မိလို႔ပြင့္ေနတာလား ကၽြန္ေတာ္လဲမသိဘူး။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပဲအဝတ္အစားလဲေနတယ္။ ခါးေအာက္ပိုင္းမွာဝတ္ထားတဲ့ထမီေလးကိုေျဖခ်လိုက္ေတာ့ ဖင္တုန္တုန္ေလးႏွစ္လုံးကေဖြးဥေနတာပဲ။ ဘယ္ဘက္တင္ပါးထက္မွာလက္သတ္ေလးပါတာသတိထားမိတယ္။ခၽြတ္ထားတဲ့ထမီကိုကုန္းအေကာက္မွာ…
ေဒါက္တာမမ
ေဒၚျမင့္ျမင့္သြယ္က သံပန္းတံခါးကို လူပ္ကိုင္ရင္း အိမ္ထဲသို႔လွမ္းေခၚလိုက္သည္။‘စုစုေရ…စုစု’ ‘ရွင္၊ လာပါၿပီအန္တီသြယ္’ ေျပာသံႏွင့္အတူ အသက္၁၃ႏွစ္ခန႔္ မိန္းခေလးတဦးအိမ္ေရွ႕သို႔ ေျပးထြက္လာသည္။ ‘ဘာလုပ္ေနလဲ စုစု’ ‘မီးပူတိုက္ေနတာပါ အန္တီသြယ္’ မိန္းကေလးက ရိုေသစြာျပန္ေျဖရင္း တံခါးေသာ့ကိုဖြင့္ေပးလိုက္ေလသည္။ ေဒါက္ျမင့္ျမင့္သြယ္က လက္ဆြဲအိတ္ကို ဆြဲလၽွက္သူ႔အခန္းတြင္းသို႔ ဝင္သြားေလရာ စုစုလည္းတံခါးကိုပိတ္၍ ေသာ့ခတ္ကာ အိမ္အတြင္းဖက္သို႔ ဝင္သြားေလသည္။ ထိုအခိုက္.. ‘ကလင္..ကလင္..ကလင္’ တယ္လီဖုန္းျမည္သံေၾကာင့္ အခန္းထဲမွ ေဒါက္တာျမင့္ျမင့္သြယ္ေျပးထြက္လာၿပီး ဖုံးကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ေလသည္။‘ဟဲလို ..ေျပာပါရွင္’…
ဒါကေတာ့ လုပ္မွာေပါ့
းခိုင္တစ္ေယာက္ ဦးေလးအိမ္၌ ေနရင္း ေက်ာင္းတက္ကာ ဘြဲ႕ရခဲ့သည္..။ မိဘႏွစ္ပါးစလုံးကလည္းဆုံးပါးသြားၾကၿပီမို႔ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ ရြာမျပန္ျဖစ္ေတာ့ပဲ ဦးေလးႏွင့္ အတူ ေနထိုင္ခဲ့သည္..။ဦးေလးျဖစ္သူကလည္း လူပ်ိဳႀကီး..။ ဦးေလးႏွင့္ အတူ ေနထိုင္ရင္း ႏွစ္ႏွစ္ခန႔္အၾကာတြင္ ဦးေလးလည္းေသဆုံးသြားခဲ့ရာ တစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့ၿပီး အိမ္ကို တစ္ျခမ္းပိုင္းကာ အိမ္ငွားေခၚတင္ထားခဲ့သည္..။အိမ္ငွားေနေသာ မိသားစုမွာ ပန္းအိျဖဴ ဆိုေသာ သမီးတစ္ေယာက္ပါသည္..။ စိုးခိုင္က ေဖာ္ေရြစြာေနတတ္သူမို႔ အိမ္ငွားမိသားစုႏွင့္ သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ မိသားစုပမာရင္းႏွီးသြားခဲ့သည္..။ မိဘမ်ားက…
ပင္တီ နီနီေလး
ပုံ႔ သည္ ေက်ာင္းက ျပန္လာတာ နဲ႔ သူ႔ ကြန္ျပဴတာ ဆီ ေျပး ကာ အီးေမးလ္ကို ဖြင့္ၾကည့္ သည္ .. ။အိပုံ႔ သည္ ဘိန္းစြဲေနတဲ့ လူ လို ျဖစ္ေနၿပီ . .။ အိပုံ႔ . သည္ အတိုင္းဘဲဇန္ရင္ ဆီ ကို စာ ပို႔ထား သည္ ။…
ဂ်ပန္အလိုေတာ္ရွိ ငဘ
၁၉၃၈ ဇူလိုင္ ၂၆ရက္ေန႔တြင္ ျဖစ္ပြားေသာ ကုလား-ဗမာ အဓိက႐ုဏ္းအၿပီး အခ်ိန္ကာလမ်ားမွ စတင္ကာ ျမန္မာ ျပည္နိုင္ငံေရးအေျခအေနသည္ တစတစႏွင့္ပင္ တည္ၿငိမ္မႈ ကင္းမဲ့လာခဲ့သည္။ဂ်ပန္တို႔သည္လည္း ပုလဲဆိပ္ကမ္းကို ဗုံးၾကဲတိုုက္ခိုက္ၿပီး ကမၻာစစ္ႀကီးထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ လာခဲ့ေလသည္။ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ(၂၃)ရက္ေန႔တြင္ ဂ်ပန္တို႔သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚသို႔ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ဗုံးၾကဲေလေတာ့သည္။ ဂ်ပန္တို႔သည္ ျမန္မာတို႔အား ၿဗိတိသၽွတို႔ကို ေတာ္လွန္ရန္အတြက္ေနရာရွစ္ေနရာသို႔လက္နက္မ်ား ခ်ထားေပးမည္ဆိုေသာ္လည္း ကတိမတည္ခဲ့ေပ။ ဂ်ပန္တို႔သည္…