“ဟယ္လို ေအာင္ အိမ္မျပန္လာေသးဘူးလား။ မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီေလ” “KK ဘုရားကို ခဏေလာက္ ထြက္လာခဲ့ပါလား။ ေအာင္ ေစာင့္ေနမယ္။ တနဂၤေႏြေတာင့္ကို လာခဲ့ေနာ္” “ေအာင္ကေတာ့ လုပ္ၿပီ။ KK လာခဲ့မယ္” ဖုန္းခ်သြားၿပီး နာရီဝက္ေလာက္အၾကာမွာ လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ ပါတိတ္အနီေရာင္အပြင့္ေလးနဲ႔၊ သနပ္ခါး ပါးကြက္ေလးနဲ႔၊ ခ်စ္စရာအၿပဳံးေလးနဲ႔ က်ေနာ့္အနားမွာ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး “ကဲေျပာ ဘာေျပာစရာရွိလို႔လဲ ေအာင္။ အိမ္ၾကမွေျပာလဲရတာကို” “KK ေသခ်ာနားေတာင္ေနာ္။ ေအာင္တို႔…
နားခြင့္ေလးေတာ့ေပးပါ (စ/ဆုံး)
သူမနာမည္ မိုးစု။ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ ခ်စ္သူနဲ႔ လက္ထပ္ျဖစ္သည္။ ေယာင္ေနာက္ ဆံထုံးပါဆိုသည့္ ထုံးစံအတိုင္း သူမ ခ်စ္သူေနာက္ အတူလိုက္ေနသည္။ သူမက အလုပ္လုပ္ခ်င္ေသာ္လည္း ခ်စ္သူက ခြင့္မျပဳသျဖင့္ အိမ္တြင္ က်န္ရစ္သည္။ အိမ္တြင္ေတာ့ ေယာကၡမနဲ႔အတူေနရသည္။ ေယာကၡမက ပင္စင္အၿငိမ္းစားတစ္ဦးျဖစ္သျဖင့္ ကုလားထိုင္တြင္ထိုင္ကာ စာဖတ္ေနသည္က မ်ားသည္။ ေယာက္်ားကေတာ့ မနက္ ရ နာရီထိုးသည္ႏွင့္ အလုပ္ကို ဆိုင္ကယ္ႏွင့္သြားသည္။ ဆိုင္ကယ္ကို လမ္းတြင္အပ္၍…
မျပည့္ဝေသးေသာ ဆႏၵ
ျပင္းရွေတာက္ေလာင္ေသာ ေတးဂီတသံစဥ္မ်ားက ခန္းမထဲရွိ လူမ်ားအားလုံးကို ဖမ္းစားတိမ္းမူးေစခဲ့သည့္တိုင္ က်ေနာ့္ကို ထူးထူးျခားျခား ဘာရသမွ ေပးႏိုင္ျခင္းမရွိ။ အေရာင္စုံမီးမ်ား ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ႏွင့္ စီးေမွ်ာလႈပ္ရမ္းေနၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားသည္လည္း ယခုေတာ့ျဖင့္ က်ေနာ့္ကို ေမ့ေနၾကၿပီ။ အထက္တန္းေက်ာင္းမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျပန္လည္ဆုံစည္းခဲ့ၾကသည့္ ညစာစားပြဲမွအျပန္ အနည္းငယ္ အေၾကာရွည္တတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္၏ စနက္ေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕တဝက္ႏွင့္အတူ က်ေနာ္က ကလပ္ထဲသို႔ ပါလာျခင္းျဖစ္သည္။ တကယ္တမ္း ထိုအုပ္စုမွာ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးစုံႏွင့္ မၾကာခဏ…
ေက်ာင္းသူမေလး
ေဇယ်သီရိ တကၠသိုလ္မွာ လက္ေထာက္ ပါေမာကၡ ဟန္နရီ ရာဇ၀င္ ဘာသာရပ္ကို လာျပေနသည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုနီးပါး ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီ။ ပေရာ္ဖက္ဆာဟု ဆိုေသာ္လည္း ဟန္နရီမွာ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ ၄၀ မျပည့္ေသး၊ အသက္က ငယ္ငယ္ အားကစားလိုက္စားသူျဖစ္၍ ဗလေတာင့္ေတာင့္၊ ပါးသိုင္းေမႊးခပ္ေရးေရးႏွင့္ ဟန္နရီမွာ ေက်ာင္းဆရာႏွင့္မတူပဲ ဘိုင္စကုပ္ ဓာတ္ရွင္မင္းသားႏွင့္ ပိုတူေနသည္။ အမွီအခိုမရွိ၊ လူပ်ိဳလူလြတ္မို႔ ရသည့္လခက ေလာက္င႐ုံမက…
ပါကင္ပဲရွိေသးတဲ့ခယ္မေလး
ကိုႀကီး ထမင္းစားေတာ့မလား ညီမ ျပင္လိုက္မယ္ေလ ´´ “ေအးးး ေနပါဦး ေရမိုးခ်ိဳးလိုက္ပါဦးမယ္ဟာ´´ “ဟုတ္ကဲ့ ကိုႀကီး .. ဒါဆို ျပင္ထားလိုက္မယ္ ေရခ်ိဴးပီး စားလိုက္ေပါ့ ညီမေလးလဲ မစားရေသးဘူး အတူတူ စားရေအာင္ေနာ္´´ “အင္းးးအင္းးး´´ လွည့္ထြက္သြားေတာ့ ဝါဝါ ကို တခ်က္ၾကည့္လိုက္မိတယ္ ။ အင္းး ေနာက္ပိုင္း အလွက ေတာ့ သူ႔အမ အတိုင္းပဲ တင္းရင္းေနတာမ်ား…
ထပ္သြင္းေပးဦး ေမာင္ ေၾကာက္တယ္ ထပ္သြင္းပါဆို
” ေမာင္ … ဒါၿပီး … ေတာ္ေတာ့ေနာ္ ” ” ေမာင္ … မမူးေသးပါဘူး … မြန္ ” တစ္ခုခုအား ေတြးၿပီး စိတ္ဓာတ္က်ေနပုံရေသာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ၏ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခုံတြင္ ဝင္ထိုင္ရင္း လက္ႏွစ္ဖက္အား ဆုပ္ကိုင္လိုက္၏။ ” ေမာင္ … မြန္႔ကို … ၾကည့္ ” မ်က္လႊာခ်ထားရာမွ ဇနီးေခ်ာေလး စကားေၾကာင့္…
ယမင္းသူဇာ
ထြန္းေက်ာ္ အိပ္ယာမွႏိူးေတာ့ တစ္အိမ္လုံးတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္လ်က္ရွိသည္။ သူသည္ အိပ္ယာမွႏိူးႏိူးျခင္းေရခ်ိဳးလိုက္လ်င္ေကာင္းမည္ဟုေတြးကာ အက်ႌကိုခြၽတ္၊ သဘက္တစ္ထည္ကို ပုခုံးေပၚ တင္၍အိပ္ခန္းထဲမွထြက္ခဲ့ေလသည္။ေရခ်ိဳးခန္းသို႔သြားရန္ မီးဖိုေဆာင္ထဲမွျဖတ္အထြက္တြင္ ထြန္းေက်ာ္ မီးဖိုေဆာင္ထဲသို႔ ေဝ့ကာၾကည့္လိုက္ေသာ္လည္းမည္သူ႔ကိုမွ်မေတြ႕ရ။ ေအးေအးေဆးေဆးပင္ ေရခ်ိဳးခန္း သို႔ဝင္ကာ ေရကိုတစ္ဝႀကီးခ်ိဳးလိုက္သည္။ေရခ်ိဳးၿပီးေနာက္ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူ႔အိပ္ခန္းထဲသို႔ျပန္ဝင္ကာ အဝတ္အစားလဲလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူဒီအိမ္ကိုေရာက္တိုင္းလုပ္ေနက်ျဖစ္သည့္ ထမင္းစားခန္းဆီသို႔ထြက္လာခဲ့သည္။ မည္သူ႔ကိုမွ်မေတြ႕ရေပမယ့္ သူအတြက္ စားစရာတစ္ခုခုေတာ့စီစဥ္ထားၿမဲျဖစ္သည္။ သူ ထမင္းစားခန္းအတြင္းသို႔လွမ္းအဝင္လိုက္တြင္ ထမင္းစား စားပြဲေဘးတြင္ရပ္ေနေသာ လွလွမြန္…
အေႂကြး
ေရးသူ~ေဒါင္းျဖဴ ……………………………………………………………ကြၽန္မခပ္သြက္သြက္ပဲေျခလွမ္းေတြကိုလွမ္းလာခဲ့သည္။ရင္ခုံစိတ္လႈပ္ရွားေနျခင္းေၾကာင့္အသက္ကိုခပ္ျပင္းျပင္းရႈေနရင္းေလွ်ာက္လာခဲ့မိသည္။ေလွခါးထစ္ေတြေပၚတက္လိုက္ေတာ့စီးထားတဲ့ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္နဲ႔ကြန္ကရစ္ၾကမ္းျပင္တို႔ရဲ႕ထိေတြ႕မႈ႕ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာတဲ့တေဒါက္ေဒါက္ျမည္သံေတြဟာကြၽန္မအတြက္ေတာ့က်ယ္ေလာင္လြန္းေနတယ္လို႔ထင္မိပါတယ္။ ႐ုံးခန္းထဲေရာက္ေတာ့ကြၽန္မ တီရွပ္အေပၚကေနထပ္ဝတ္ထားတဲ့ကုတ္အက်ႌကိုခြၽတ္လိုက္ကာခ်ိတ္မွာလွမ္းခ်ိတ္ထားလိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ကြၽန္မ႐ုံးခန္းၾကမ္းျပင္ေတြကိုတံျမက္စည္းလွည္းေနလိုက္တယ္။စားပြဲေပၚကိုသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးေနရင္းစားပြဲေပၚမွာျပန္႔ႀကဲေနတဲ့စာ႐ြက္စာတမ္းေတြကိုညီညီေလးစီကာစားပြဲေပၚမွာသပ္သပ္ရပ္ရပ္တင္ေပးထားလိုက္တယ္။႐ုံးခန္းသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၿပီးတဲ့အခါကြၽန္မအတြက္ေပးထားတဲ့စားပြဲရွိကုလားထိုင္ေပၚမွာထိုင္လိုက္ရင္းဆလင္းဘတ္အိပ္ထဲမွမွန္ေလးကိုထုတ္ကာၾကည့္မိလိုက္တယ္။ကြၽန္မအပ်ိဳတစ္ေယာက္မဟုတ္ေတာ့ေပမဲ့အလွအပေတြက်န္ရွိေနတုန္းပါလားလို႔ေတြးရင္းအားရေက်နပ္ပီတီျဖစ္မိကာမွန္ေလးကိုဆလင္းဘတ္အိတ္ထဲသို႔ျပန္ထည့္လိုက္သည္။ကြၽန္မစားပြဲခုံေပၚမွကြန္ျပဴတာကိုဖြင့္လိုက္ၿပီးကုမၸဏီရဲ႕စာရင္းဇယားေတြကိုေလ့လာၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ……………………………………………………………သူမကေတာ့ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေ႐ႊစင္ပါ ကြၽန္ေတာ္ဒီကုမၸဏီမွာအလုပ္ဆက္လုပ္ႏိုင္ဖို႔နဲ႔တျခားအေျခေနတစ္ခုေၾကာင့္ဒီ႐ုံးခန္းထဲမွေရာက္ရွိေနရျခင္းျဖစ္သည္။လြန္ခဲ့တဲ့သုံးလေလာက္ကေပါ့…………………“ဒီတစ္ခါအလုပ္ကခြင့္ရခဲ့ရင္တို႔ခရီးထြက္ၾကမလားမိန္းမ””ေကာင္းတာေပါ့…မိန္းမလဲသြားခ်င္ေနတာေယာက်ၤားရဲ႕””ဒါဆို ေမၿမိဳ႕ကိုသြားၾကရင္မေကာင္းဘူးလား””အကုန္အက်ေတာ့မမ်ားေလာက္ပါဘူးေနာ္””အဆင္ေျပပါတယ္ဒီအတြက္အလုပ္ကိုပိုႀကိဳးစားမွာေပါ့မိန္းမရာ’”တီ တီ တီ”လင္မယားႏွစ္ေယာက္ညစာစားရင္းစကားေျပာေနစဥ္ အိမ္အလည္ခန္းရွိတယ္လီဖုန္းမွအသံျမည္လာရာေ႐ႊစင္တစ္ေယာက္ေယာက်ၤားထမင္းစားမပ်က္ေစရန္တယ္လီဖုန္းကိုအေျပးေလးသြား၍ကိုင္လိုက္သည္။”ဟလို…………………ကိုရန္နိင္ထမင္းစားေနတယ္…ဟုတ္ကဲ့သူ႔ကိုဖုန္းေပးလိုက္ပါ့မယ္””မိန္းမဘယ္သူဆက္တာလဲ” ”ေယာက်ၤားရဲ႕အေမဆက္တာ””ဟုတ္ကဲ့ အေမဘာကိစၥရွိလို႔လဲ……………ဘာ…ဘယ္လိုညီေလးအမႈ႕ျဖစ္ၿပီးအဖမ္းခံရလို႔ေငြလိုတယ္ ဟလား.ကြၽန္ေတာ္အတတ္ႏိုင္ဆုံးရွာၾကည့္လိုက္ပါဦးမယ္အေမ”ကြၽန္ေတာ္ေျပာရင္းဖုန္းခ်လိုက္သည္။ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာညီျဖစ္သူရဲ႕ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့အေျခအေနေတြေၾကာင့္ရႈပ္ေထြးပူေလာင္ကာေသာကေတြဝင္ေရာက္လို႔လာပါေတာ့သည္။”ငါညီေလးအတြက္လိုအပ္ေနတဲ့ေငြကိုရွာေတာင္ရွာေပးႏိုင္ပါ့မလားလို႔သံသယျဖစ္မိတယ္မိန္းမရယ္””ရွိတာမွညီအကိုႏွစ္ေယာက္ထဲ အကိုအႀကီးျဖစ္ၿပီးတာဝန္မေၾကမွာလဲစိုးတယ္” ”သိပ္လဲစိတ္ပူမေနပါနဲ႔ေယာက်ၤားရယ္………ေယာက်ၤားရဲ႕ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ကိုမိန္းမပါလိုက္ေတြ႕မယ္ အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပၿပီးေငြေခ်းၾကည့္မယ္ေလ……သိန္း၁၀၀ေလာက္ကသူ႔အတြက္သိပ္ေတာ့မမ်ားပါဘူး” ကြၽန္ေတာ္လဲမိန္းမျဖစ္သူေ႐ႊစင္ရဲ႕စကားေၾကာင့္အနည္းငယ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိလာၿပီးေနာက္ေန႔မနက္အလုပ္သြားေသာအခ်ိန္ မိန္းမကိုပါကုမၸဏီကိုေခၚသြားၿပီး လင္မယားႏွစ္ေယာက္သူေဌးဆီ အကူအညီေတာင္းရန္ဆုံးျဖတ္ရင္းအိပ္ယာဝင္ခဲ့ၾကပါေတာ့သည္။ မနက္ေရာက္ေတာ့လင္မယားႏွစ္ေယာက္သူေဌးဆီသြားေတြ႕ၾကသည္။သူေဌးရဲ႕႐ုံးခန္းကိုေရာက္ေတာ့႐ုံးခန္းတံခါးကိုေခါက္လိုက္ေသာအခါအထဲမွသူေဌးက”ဘယ္သူလဲဝင္ခဲ့ေလ”ဟုေျပာတာႏွင့္ကြၽန္ေတာ္တို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္႐ုံးခန္းထဲသို႔ဝင္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။အထဲသို႔ေရာက္ေတာ့” ဟ…ရန္ႏိုင္ပါလားဘာကိစၥရွိလို႔လဲကြ သူကေရာဘယ္သူလဲ” ဟုသူေဌးျဖစ္သူဦးေမာင္ေမာင္မွေမးလိုက္ေသာေၾကာင့္”ဒါကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕မိန္းမေ႐ႊစင္ပါသူေဌးကြၽန္ေတာ္တို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္ သူေဌးဆီမွာအကူအညီေတာင္းခ်င္လို႔ပါ” ”ေအာ္ ေအး ေအး ထိုင္ၾကဦးေလ”” ဟုတ္”ကြၽန္ေတာ္တို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္႐ုံးခန္းထဲရွိဆက္တီေပၚမွာထိုင္လိုက္ၿပီး သူေဌးျဖစ္သူဦးေမာင္ေမာင္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔၏အခက္အခဲမ်ားအားေျပာျပလိုက္ေတာ့သည္။သူေဌးကကြၽန္ေတာ့္မိန္းမ၏ခႏၲာကိုယ္အားေခါင္းစေျခဆုံးၾကည့္ၿပီး”…
မမ မရွိရင္ ဘဝပ်က္သြားႏိုင္တယ္
သူရတစ္ေယာက္ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေနရင္းကမွဗိုက္ထဲကဆာလာသလိုလိုျဖစ္လာသည္။ ျပန္ေတြးၾကည့္မိေတာ့ ေန႔လည္စာစားၿပီးကတည္းကအခုထိဘာမွမစားရေသး။ သူရ မမေ႐ႊစင္ကိုအားနာတာနဲ႔ အဝတ္အစားလဲၿပီးေတာ့ ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာခဲ့သည္။ မီးဖိုခန္းထဲဝင္ၿပီး ေၾကာင္အိမ္ကိုဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ဘာမွမရွိ။ မီးဖိုေဘးနားကအိုးေတြကိုလွန္ၾကည့္ေတာ့ ထမင္းအိုးတစ္လုံးခ်က္ထားတာပဲေတြ႕သည္။ ေဒၚေလးျမႏွင္းဆီသတိတရနဲ႔ ထမင္းအိုးတစ္လုံးတည္သြားေပးတာကိုပဲေက်းဇူးတင္ရမည္ျဖစ္သည္။ သူရ ေရခဲေသတၱာကိုဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ၾကက္ဥေတြေတြ႕သည္။ အသားခန္းထဲမွာ ေအးခဲထားတဲ့ ဝက္သားတုံးႀကီးတစ္တုံးေတြ႕သည္။ ေအာက္ဆုံးထပ္က အသီးအ႐ြက္အကန္႔ထဲမွာေတာ့ ကန္စြန္း႐ြက္၊ င႐ုတ္သီးနဲ႔ အျခားတိုလီမုတ္စေလးေတြေတြ႕သည္။ အင္း…။ ရွိတာနဲ႔ပဲ စားလို႔ေကာင္းေအာင္လုပ္ရမွာပဲ။ သူရ ေအးခဲေနတဲ့ ဝက္သားတုံးႀကီးကိုဇလုံထဲထည့္၊…
အားမနာနဲ႔ေနာ္ လိုးသာလိုး (စ-ဆုံး)
ခ်ိဳ ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္းကြင္းေၾကာင့္ငထက္ကို အရမ္းစိတ္ဆိုးသြားသည္မိမိ ျပန္ေပးေသာ ေဘာင္းဘီ ကို တန္ဖိုးမထားတစ္ကယ္ဆိုလွ်င္ အဲ့ေဘာင္းဘီ ျပၿပီး မိမိကိုအက်ပ္ကိုင္ လိုးလို႔ ရသည္ မဟုတ္လားအဲ့လိုျဖစ္ေအာင္ကို ဒီက တမင္ေပးထားတာ ဒင္းက နားမလယ္တာပဲလားနားမလယ္လဲမမခိုင္ကေရာ ဘာလို႔ဒါ မ်ိဳးေတြအိုၾကာ ေတြ႕ၾကပီ ေပါ့ မနက္ျဖန္ လင္ကလဲ ခရီးထြက္မည္ အမကလဲ က်ဴရွင္ဆိုေတာ့ခ်ိ မမခိုင္ ျပန္အထြက္ ေဆာင့္ၿပီး ေရေဆးကာေဘာင္းဘီ ကို…