“ခ်စ္တယ္ မသိန္းရယ္ ခ်စ္လို႔ မဝႏိုင္ဘူး ” “ဟင္း ဟင္း သူခ်စ္တာလည္း ေၾကာက္စရာႀကီး ဖယ္ ဖယ္ေတာ့ကြာ မမ ေစာက္ပတ္တအားရြလာၿပီ တစ္ညလုံး ယက္ၿပီးရင္း ယက္ေနတာပဲ ” “ယက္ရံုဘယ္ကမလဲ လိုးလည္း လိုးေပးေနတာပဲ မဟုတ္လား” “ေအာ လူကို ဒီေလာက္ဆြေနၿပီးမွ မလိုးရင္ မသိန္းေအာ္ငိုမိမွာေပါ့
ျပည့္ျပည့္ဝဝၿပီးခဲ့ရပါတယ္
က်မရဲ႕ဆူၿဖိဳးမုိ႔ေမာက္ေနတဲ့ ႏို႔အုံေဖြးေဖြးႀကီးေတြဟာ အကုန္လုံးနီးပါးေပၚထြက္လာ ၿပီးႏို႔သီးေခါင္းေလးေပၚကာနီးဆဲဆဲေလာက္မွာေတာ့ထဘီေလးကိုဆက္၍ဆြဲမခ်ေတာ့ဘဲ ရပ္လိုက္ကာ လက္ေလးတစ္ဖက္နဲ႔ ထဘီေလးကို ရင္ဘတ္မွာ အသာဖိလို႔ က်န္တဲ့လက္တစ္ဖက္က လက္ဖ၀ါးေလးနဲ႔ က်မရဲ႕ ရင္ဘတ္ရင္ညြန္႔ေလးေတြကို ပြတ္ေပး၍ ေခ်းတြန္းေနပါတယ္။
အခြင့္အခါ သင့္ေလေတာ့
မမေစာက္ပတ္ကို ေန႕တိုင္းရက္ခ်င္တယ္ဆိုျပီး၊အရွက္မရွိ ေျပာရဲလိုက္တာ အေဖရယ္…သမီးလည္းေျပာပစ္ပလိုက္တယ္…ငါ့ေစာက္ပတ္ကိုရက္ခ်င္ရင္..ငါေသးေပါက္တိုင္း နင္မ်က္ႏွာလာခံေပးရမယ္ဆိုျပီး” “အဲ…အဲ.ဒီေတာ့.သူ…က..ဘာ..ျပန္..ေျပာ….လဲ” “မမက စကားေျပာတာအရမ္း ဆက္စီ ျဖစ္တာပဲဆိုျပီ
အရင္းႏွီးဆံုးပန္းတစ္ပြင့္
.ေနာက္စကပ္ကို ဆြဲခ်ြတ္လိုက္ေတာ့ ပိပိေဖါင္းေဖါင္းႀကီးက ပင္တီေအာက္မွာ အရည္စိုစိုနဲ႔ ကားတင္းေနတာပါပဲဗ်ား…ဒါနဲ႔ …နို႕ …ဘုိက္…တျဖည္းျဖည္းနဲ႔…ခ်က္… .ေအာက္ကိုဆင္းဆင္းလာလိုက္တာ ပင္တီေပၚကိုလဲ နဲနဲေတာ့ ပြတ္ယက္ကေလး လုပ္ေပးလိုက္ေသးတယ္ေလ
အန္တီကလည္းမေအာ္ဘူးဗ်ာ
ဒါေပမယ့္ ေမာင္ထြန္းေဇာ္ကမၿပီးေသးဘူး။ “ျဖဴေဖြးကုန္းေပးပါအုံး” “ကိုေဇာ္ရွင္ကလည္း အျမဲကုန္းခိုင္းတာ၊ ရွင့္ဟာႀကီးကႀကီးေတာ့ က်မနာတယ္၊ ေျဖးေျဖးလုပ္ေႏွာ္” “ေအးပါျဖဴေဖြးရာ ကဲကုန္းေပးစမ္းပါ” လို့စိတ္မရွည္တဲ့ေလသံႏွင့္ေျပာေသးတယ္၊ ေအးေလ သူကလီးအစုပ္ခံခ်င္တာ သမီးက စုပ္မွမေပးဘဲေလ။
ၾကဳံဘူးမွသိမယ္
ေအးျမတ္သူက ႐ုပ္ရည္လွသေလာက္ စိတ္လည္းေတာ္ေတာ္ႀကီးသည္ဟုဆိုရမည္။ သူမဇာတိၿမိဳ့မွာလည္း ေနသည္ဟူ၍ မရွိေတာ့ဘဲ ခရီးမၾကာခဏထြက္၍ ထင္သလိုသာေနထိုင္ရင္း တစ္ခုလပ္မဘဝ၏ အနာတရ စိတ္ဒဏ္ရာကို သူ႔နည္းႏွင့္သူ ကုစား၍သာ ေနေလေတာ့သည္။
႐ုံးပိတ္ရက္တုိင္း လာလည္ပါ
“ေတာ္ပါေတာ့ ဦးရယ္..အ..အ..အင့္..” ဦးကက်မကို ထမင္းစားစားပြဲဘက္လွည့္လိုက္သည္။ ဂါဝန္ကိုခါးေပၚတင္ကာလက္တဖက္က က်မလက္ေမာင္းကို ဆြဲထား၍ တဖက္က သူ႔လီးကို ကိုင္ကာ က်မအဖုတ္ဝကိုေတ့ေနပါတယ္။ “အား..အေမေလး..အား..အင္
ေမာင္မနိုးပါေစနဲ
ဇင္မာလည္းသေဘာတူလိုက္ရသည္။မတူလို့လည္းမရ အေနၾကာလာတာနဲ႔အမၽွ ေမာင့္လီးက သိပ္မလန္းခ်င္ေတာ့။ ဇင္မာ ပါးစပ္နဲ႔စုပ္ေပးတာေတာင္ မေတာင္လာေတာ့။ အရက္ေသာက္ ေဆးလိပ္ ေသာက္တာေၾကာင့္လည္းပါမည္။ ဒါေၾကာင့္လည္းေမာင္ရဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ဇင္မာ သေဘာ မတူလို့ မျဖစ္။ေ
ကိုယ္စားလိုသည္
အိစက္စက္တင္သားႀကီးေတြကမင္းသူအတြက္ ရင္ခုန္စရာႀကီးမို႔ လီးကေတာင္ေနတယ္။ ေဒၚစမ္းေမာ္လည္း မင္းသူ လီးႏွင့္ မိမိတင္သားႀကီးကို တစ္ခါထိတိုင္း စိတ္ကထလာတယ္။့ ေယာက္်ားမလိုးႏိုင္တာ ၾကာခဲ့ပီေလ။ ေတာင့္တေနတဲ့အခ်ိန္ႀကီးမွာ ဒီလိုႀကီးထိေတြ႕ေနရေတာ့ စိတ္ေတြဂေယာက္ဂယက္
ခ်စ္ေရသြန္းၿပီ
ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြားသည္ ႏွင့္ အီစြတ္က သစ္သားခုံေလးေပၚတက္၍ ရပ္လိုက္သည္။ ထိုအခါ ျပတင္းေပါက္ႏွင့္ သူ၏ကိုယ္လုံးမွာ အံကိုက္ျဖစ္၍ေန သည္။ အီစြတ္က ျပတင္းေပါက္ဖက္သို႔ လွည့္ကာ တေစာင္မက်တက်ေလး ရပ္လိုက္သည္။