Month: March 2021

ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေဘာ္လီအက်ႌမွ ၾကယ္သီးမ်ားမွာအားလံုး ျပဳ တ္ထြက္သြားခဲ့ၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ ့ျမဦးသည္သူမ၏ ေဘာ္လီအက်ႌေလးကို လွန္တင္လိုက္ေလရာ ေဖါင္းမို႔မို႔ေလးျဖင ့္ သူမ၏ ႏို႔ေလးႏွစ္လံုးကို ျမင္ေတြ႔လိုက္ရစဥ ္ခဏမွာပင္ျမဦးသည ္ငံု႔၍အတင္းပင္စို႔ပါေတာ့သည္

ကေလးမက အေပၚပိုင္း ၾကယ္သီးေလးေတြကို ျဖဳတ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ရွပ္အက်ႌကို အရင္ဝတ္ဖို႔ျပင္တယ္။ ၿပီးမွ ေအာက္က ေဘာင္းဘီ ကို စြတ္ၿပီး သူ႔ဂါဝန္တစ္ထည္လံုးကို ေလွ်ာခ်မယ္ထင္ပါရဲ့။ သူရပ္ေနတာက အေပါက္ဝကို ေက်ာေပးထားေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေနာက္ေက်ာေလးပဲ ျမင္ခြင့္ရတာေပါ့။

ထဘီက ခ်က္ေအာက္ ေရာက္သြားေတာ့ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီႀကိဳးကေပၚလာသည္။ ေဇာ္ေဇာ္ကထဘီကိုေခ်ဖ်ားဘက္မွေန၍ကြင္းလုံးခၽြတ္ပစ္လိုက္ၿပီး မခ်ိဳ၏ ႀကိဳးတပ္ခြေထာက္ပါ ေဘာင္းဘီကိုပါခၽြတ္ပစ္လိုက္၏။အဝတ္ေတြအားလုံးကၽြတ္သြားေသာအခါ အေမႊးထူထူျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ခုံးခုံးႀကီး ထြက္ေပၚ၍ လာေလသည္

ႏွင္းျဖဴမွာ ေစာက္ေခါင္း၀ကို ဖင္လံုးၾကြက္သားအားေလးေတြစုျပီး အသားကုန္ ညွစ္ပိတ္ပါေသာ္လည္း ရာဘာတုတ္ၾကီး၏ထိပ္တြင္ ေခ်ာဆီသုတ္ထားေသာေၾကာင့္ အတံၾကီးမွာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ေလွ်ာကနဲေလွ်ာကနဲ ၀င္၀င္သြားေတာ့သည္။

အမဲမေတြက်ေတာ႕ ရင္ေရာ တင္ေကာ ၾကီးတယ္ ။ တင္းတယ္ ။ သူတို႕ အသားက ညက္ေညာတယ္လို႕ ပီဖိုး ထင္မိတယ္ ။ ေစ်းကလည္း အၿဖဴမထက္ ပိုသက္သာတယ္ လို႕ အယ္ေစးကလပ္က ထမင္းခ်က္က ေၿပာၿပဖူးတယ္ ။ ေၾကးစားေတြအေၾကာင္းကို သူတို႕ေနၾကတဲ႕ အပတ္မင္႕တိုက္ေအာက္ထပ္မွာ ေနတဲ႕ လူ၀ီ ဆိုတဲ႕

ေဘာ္လီကိုခၽြတ္လိုက္ၿပီး ထဘီကိုျပင္ဝတ္လိုက္ရတြင္ေတာ့ မမၿမိဳင္၏ လံုးဝန္းျဖဴေဖြး မို႔ေမာက္ေနေသာ ေ႐ႊရင္အစံုကို လွမ္းျမင္လိုက္ရေလသည္။ ထဘီကို အနည္းငယ္မကာ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို ဆြဲခၽြတ္အခ်မွာေတာ့ ျဖဴေဖြးေခ်ာမြတ္ေနေသာ မမၿမိဳင္၏ ေျခသလံုးသားေလးမ်ားႏွင့္ ေပါင္တန္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းကိုပါ ျမင္ရေလေတာ့သည္

တစ္နာရီခန္႔ၾကာတဲ့ အခါမွာေတာ့ သခင္မဟာ ကၽြန္ေတာ့ေက်ာေပၚတင္ထားတဲ့ သူမေျခေထာက္ေတြကုိ ဖယ္လုိက္ပါတယ္။ မလႈပ္မရွားဘဲေနေနရတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့ တံေတာင္ဆစ္နဲ႔ ဒူးေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္ကုိ နာက်င္ေနျပီျဖစ္တာေၾကာင့္ အခုမွဘဲအနားရေတာ့တယ္လုိ႔ေတြးမိပါတယ္။

“သမီးကိုလိုးေတာ့မယ္မဟုတ္လားဟင္..လိုးပါေတာ့ေနာ္..” အရမ္းကိုထၾကြေနေသာ ခိုင္ၾကဴသင္းသည္ မရွက္မေၾကာက္ပင္ ေျပာလွ်က္ ကိုစိုးေနာင္၏မတ္ေတာင္ေနေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးကိုပင္ လက္ျဖင့္လွမ္းကိုင္ယူကာ သူမ ၏ေစာက္ပတ္အ၀တြင္ ေတ့ကပ္ေပးသည္။

အရင္ကေလာက္မရွက္ေပမယ့္ ၂ေယာက္သား ရင္ဖိုေနသည္ကအမွန္။ တစ္ေယာက္တစ္ဖက္တြဲေနရင္း အိပ္ခန္းထဲေ၇ာက္ေတာ့ ဂ်ေလာက္ခနဲ တံခါးကိုပိတ္လုိက္သူက ေအးကုိ။ ေက်ာနဲ႕ ကုတင္နဲ႕ထိသည္ႏွင့္ လွဳပ္မရေတာ့တာက ဦးသိန္းေမာင္။

ႏို႔သီးေလးမ်ားပင္ေကာ့ေထာင္လာေလေတာ့သည္။ ပိပိေလးမွာလည္း အရည္တို႔ျဖင့္ စိုစြတ္လာေလေတာ့သည္။ လူ႐ိုင္းမေလးမ်ားကဲ့သို႔ပင္လီးႀကီးမ်ားျဖင့္ခံခ်င္စိတ္မ်ား ေပၚလာေလသည္။ လူ႐ိုင္းတို႔ လိုးေနၾကပုံမွာ အား၇ပါးရရွိလွသည္။ အေၾကာတၿပိဳင္းၿပိဳင္းႏွင့္ လိင္တံႀကီးက ပန္းႏုေရာင္အတြင္းသားေလးထဲသို႔ ဇြတ္ခနဲ ဇြတ္ခနဲ ဝင္သြားပုံမွာအသည္းယားစရာေကာင္းလွသည္။