Category: story

ပန္းရိုင္း ေရး သည္  အမရာထြန္းခ်ဳပ္ ကန္ထဲကို ခဲလုံးေလး တလုံး နဲ႔ ပစ္ေပါက္လိုက္ေတာ့ တည္ၿငိမ္ေနတဲ့ ကန္ေရျပင္ သည္   လႈပ္ရွားသြားသည္  ..။               နက္ေမွာင္ ရွည္လ်ား သန္စြမ္းတဲ့ ဆံပင္ ..အခ်ိဳးက်လြန္းတဲ့ ကိုယ္လုံး ..ျဖဴဝင္းေခ်ာမြတ္တဲ့ အသား နဲ႔  ..ျမင္သူတကာ ေငးရေလာက္ေအာင္..ေခ်ာေမာေျပျပစ္…

ပန္းရိုင္း ေရး သည္  ေကာင္မေလးတေယာက္  ..ႀကီးမားတဲ့ ဧည့္ခန္းႀကီးထဲ က  အီတလီ လုပ္ သားေရ ဆိုဖါ အနက္ေရာင္ႀကီးေပၚ ထိုင္ေန သည္ ..။ သူမဆံပင္သည္ ပုခုံး အထိ ရွည္ သည္ ..။ နက္ေမွာင္ သန္စြမ္း တဲ့ ဆံပင္ေတြ.. သူမ မ်က္ႏွာ ေဖြးေဖြးေလး  ..သူမ မ်က္လုံး ၀ိုင္းစက္စက္ေလးမ်ား ..ေဆးမဆိုးဘဲ…

န္း အိန္း အိန္း” ေသနတ္သံ သုံးခ်က္ဆက္တိုက္ ၾကားလိုက္ရၿပီး ခဏအၾကာ စိမ္းစိုေနေသာ ေတာတန္းေလးထဲက မာန္ဟုန္ ထြက္လာတာ ဝင္ဒီ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ မာန္ဟုန႔္ပုခုံးထက္မွာ တလုံးျပဴး ပန႔္အက္ရွင္ ေသနတ္ကို ထမ္းလာသည္။ လက္တဘက္မွာက ေရဘဲေလးေကာင္ကို ေျခေထာက္ေတြကေန စုကိုင္လာသည္။ ဝင္ဒီ ကားထဲက ဆင္းသည္။ “မာန္ … ေလးေကာင္ေတာင္ ရလာတယ္ … ေဟး”“ဒီညေန ကင္စားၾကမယ္”…

ေရးသားသူ……အမည္မသိ   ” ဂၽြတ္…”   ” အ….”   ” ေျဖာင္း….”   ” ဝုန္း…အမေလး….”   ” ဟဲ့…ဟဲ့…လုပ္ပါဦး….ဟိုမွာ ဖိုးတာ အေပါက္ကၽြံၿပီ….ေအာ္…ဒီကေလးနယ္….ေရပုံးႀကီးတစ္ဖက္နဲ႔ အို….”   အရီးေလးရဲ့ ေအာ္သံေၾကာင့္ မမရီဟာ ကမန္းကတန္းေျပးလာၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆြဲထူပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မမရီရဲ့ ပုခုံးကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ လွမ္းၿပီး ဆြဲဖက္ကာ အားယူၿပီး ထလိုက္ပါတယ္။ မမရီကပဲ အေပါက္ထဲကၽြံေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္…

အကယ္ေရြ႕သာ သင္သည္ မိန္းမတစ္ေယာက္ ျဖစ္ၿပီး သင္အင္မတန္ မုန္းတီးရြံ့ရွာေသာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ႏွင့္ လူသူမနီး ကၽြန္းကေလးတစ္ကၽြန္း အေပၚမွာ အတူတကြ ေနထိုင္ရမည္ ဆိုပါက သင္မည္သို႔ ရင္ဆိုင္မည္နည္း…..။          အကယ္ေရြ႕သာ သင္သည္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး သင္အင္မတန္မွ စက္ဆုပ္ေအာ့ႏွလုးံနာလွေသာ  မိန္းမတစ္ေယာက္ႏွင့္ လူသူမဲ့ေသာ ကၽြန္းတစ္ကၽြန္း အေပၚတြင္ အတူတကြ ရွင္သန္ ေနထိုင္ရမည္…

 ေရး – ခ်မ္ေျမ့သာဇံေမာင္ေမာင္ႏွံဖြံ့ထြားကားစြင့္ လုံးတစ္ေနေသာ တင္သားအစုံေပၚသို႔ သန္မာေသာ လက္ဖဝါးႏွစ္ခုက ဘယ္ညာေပါင္ထိပ္အေပၚနားဆီမွ က်ေရာက္၍လာသည္.။  ခင္ႏြဲ႕ရီ ေနာက္သို႔ ျပဳံးေယာင္သန္းေသာ မ်က္ႏွာေလးႏွင့္ သမင္လည္ျပန္ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္..။ “ဟင့္……ကို….“ သံရွည္ေလးႏွင့္ မူလိုက္စဥ္ တင္သားအစုံေပၚက လက္ႏွစ္ဖက္က ခင္ႏြဲ႕ရီအားေနာက္ေက်ာမွ ေန၍ သိုင္းဖက္လိုက္သည္..။ “ကို….ကလဲကြာ……..“ ခင္ေမာင္လြင္၏ မ်က္ႏွာက ခင္ႏြဲ႕ရီ၏ မ်က္ႏွာေဘးသို႔ ကပ္လိုက္ရင္း ပါးျပင္ေလးတစ္ဖက္ကို အသံမထြက္ေအာင္ နမ္းလိုက္သည္..။…

ကြင္းထဲသို႔ မေအးျမင့္ မသြားခ်င္တာ အမွန္ပင္။ မိုးကုန္သြားၿပီဆိုေပမယ့္ တစ္ညလုံးက်ထားေသာ ေဆာင္းႏွင္းေတြေၾကာင့္ ကန္ဇင္းရိုးတြင္ ေခ်ာ္ေခ်ာ္ခၽြတ္ခၽြတ္ ျဖစ္ေနေသးသည္။သြားရမည့္အခ်ိန္ကလည္း မနက္ေစာေစာသြားဟု အရီးေလးက ခိုင္းထားသည္။ စီးေနက် သားေရစိမ္းဖိနပ္ဆို ေဝးေရာ့…။ ဖိနပ္စီး၍ရသည့္ခရီးမဟုတ္..။ ဒါကိုဘဲ မေအးျမင့္ စိတ္ညစ္ရျခင္းျဖစ္သည္။သြားရမည့္ခရီးကလည္း မေအးျမင့္တို႔ က်ဳံတာရြာမွ တစ္နာရီနီးပါးေလၽွာက္ရမည့္ ကြင္းေခါင္ေခါင္မွ ကိုသာစိန္၏ လယ္တဲကို ျဖစ္သည္။သီးထပ္စိုက္သျဖင့္ ကိုသာစိန္တို႔လင္မယားက တဲတြင္ေျပာင္းေနသည္မွာ တစ္လခန႔္ရွိၿပီျဖစ္သည္။  ကြင္းထဲသြားတာ ေဝလီေဝလင္း…

ခ်ယ္ဆီး…မန္ယူ….. ပြဲမကန္ခင္ေလး      ရိုက္တင္လိုက္အုံးမယ္….ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားမ်ားေပ်ာ္ရြင္ၾကပါေစ။ ေအာင္ကိုနိုင္ႏွင့္ေဒၚခင္ခင္သူတို႔၏ ဝတ္လစ္စလစ္ ခႏၵာကိုယ္ႏွစ္ခုသည္ သိမ့္သိမ့္တုန္၍သြား၏။သူတို႔ ႏွစ္ဦးသည္ တေယာက္ကိုတေယာက္ သိမ္းၾကဳံးကာ တင္းၾကပ္စြာျဖင့္ ဖက္ထားၾက၏။ ခဏမၽွအၾကာတြင္ေတာ့ သူတို႔၏ ကိုယ္ႏွစ္ခုသည္ တေျဖးေျဖးၿငိမ္က်သြားရေတာ့သည္။  ေအာင္ကိုနိုင္၏ဦးေခါင္းသည္ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးပိတ္၍ ပက္လက္ေလး မွိန္းေနေသာ ေဒၚခင္ခင္သူ၏ဦးေခါင္းေပၚတြင္ ေမွာက္လၽွက္သားျဖစ္ကာ ပါးခ်င္းအပ္လၽွက္ရွိ၏။  (၅)မိနစ္မၽွ ၾကာသြားေသာအခါတြင္ ေအာင္ကိုနိုင္၏ေက်ာျပင္ကို ဖက္ထားေသာ ေဒၚခင္ခင္သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္မွာ ေျဖးေျဖးခ်င္း လႈပ္ရွားလာလၽွက္ ေအာင္ကိုနိုင္၏…

ေထြးအိ ထိုင္ေနတာက ေခ်ာင္းစပ္ရွိ တ႐ုတ္စကားပင္ႀကီး၏ ေျခရင္းေရစပ္ရွိ သစ္ျမစ္ဆုံႀကီးေပၚတြင္ ျဖစ္သည္..။ စိမ္းျမၾကည္လင္ေနေသာ ေခ်ာင္းေရျပင္ကို ေထြးအိ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္သည္..။ ထိုအခိုက္ ေႂကြက်လာေသာ စကားပြင့္ေၾကာင့္ ေရမ်က္ႏွာျပင္လႈပ္ခါသြားၿပီး ၾကည္လင္ေသာေရ၌ ထင္ဟပ္ေနေသာ ေထြးအိရဲ့ ႐ုပ္ပုံလႊာမွာ တြန႔္လိမ္ေကာက္ေကြး၍ လႈပ္ခါသြားရသည္..။ သူမ၏ ႐ုပ္လႊာမွာ ခုလို တကယ္ပဲ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ျဖစ္ေနၿပီလား…ေထြးအိ ေတြးလိုက္မိသည္..။ ေႂကြက်လာေသာ တ႐ုတ္စကားပြင့္ ျဖဴျဖဴေလးက ေခ်ာင္းေရျပင္တြင္…

မိေအးမိုး သနပ္ခါးလိမ္းၿပီးသည္အထိ မိုးကမစဲ။အျပင္တြင္ တေဝါေဝါ ရြာလ်က္ရွိသည္။ဒီေန႔ ပ်ိဳးႏႈတ္သြားရမည့္ ဦးဖိုးလုံးတို႔ကြင္းက နဲနဲလွမ္းေတာ့ ေစာေစာထၿပီး ျပင္ဆင္ခဲ့ရတာျဖစ္သည္။သြားရမွာေဝးေပမဲ့ အေဖာ္ေတြက တေလွႀကီး။ မိေအးမိုးတို႔လို ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြသာမက အေမတို႔အရြယ္ အသက္ ၄၀ ဝန္းက်င္ ေတြထိ အရြယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး အေဖာ္ေတြစုံလွသည္။               ထမင္းၾကမ္းစားၿပီးခ်ိန္ထိ အေမက မနိုးေသးသျဖင့္ မိေအးမိုးအသာပင္ ေျခကိုဖြနင္းၿပီး…