Category: story

မႈန္နံ့သာ စိတ္ဓါတ္က်ေနပါသည္။ တကၠသိုလ္ေရာက္တာျဖင့္ ႏွစ္ဝက္ေတာင္ က်ိဳးေတာ့မည္၊ အခုထက္ထိ သူမမွာ ရည္းစားမရွိေသး။ မႈန္နံ့သာ၏ သူငယ္ခ်င္းမေလးမ်ားအားလုံးက သူမကို ခ်စ္စရာေကာင္းသည္ဟု တညီတညြတ္တည္း ၀ိုင္းေျပာထားက်သျဖင့္ သူမ ရည္းစားမရျခင္းသည္ ႐ုပ္ရည္ေၾကာင့္မဟုတ္ဆိုတာ သူမအသိဆုံးျဖစ္ပါသည္။ အထက္တန္းေက်ာင္းသူဘဝကတည္းမွ အခုအခ်ိန္ထိတိုင္ေအာင္ ရရွိဖူးေသာ ရည္းစားစာမ်ား ၊ လိုက္စကားေျပာခံရသည့္ အႀကိမ္အေရအတြက္၊ ဒါေတြကို အေျခခံ၍ ေကာက္ခ်ခ်ရလၽွင္ သူမသည္လဲ အျခားေသာ မိန္းကေလးမ်ားလို ရည္းစားရနိုင္ေသာ…

အခန္း(၁)                                                               …

စူပါစတား ႐ုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္ေရး ႏွင့္ ေမာ္ဒယ္ေအဂ်င္စီ ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးကခမ္းနားသလို အတြင္းပိုင္းအျပင္အဆင္ကလည္းခမ္းနားသားနားလွသည္။ထိုေအဂ်င္စီ႐ုံးခန္းထဲ၌လူရြယ္တစ္ေယာက္စာရြက္စာတမ္းေတြကြန္ပ်ဴတာေတြနဲ႔အလုပ္မ်ားေနသည္။ ထိုစဥ္ – အစ္ကို ကၽြန္မအင္တာဗ်ဴးအတြက္လာတာပါ အသံၾကားရာဖက္ကိုလူရြယ္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အျဖဴေရာင္အက်ီကႋဳယ္ၾကပ္ အေပၚေအာက္တစ္ဆက္တည္း ႏွင့္ ေဒါင္ဖိနပ္အျဖဴေရာင္ေလးကိုစီးထားၿပီး ဆံပင္ေခြေခြေလးေတြနဲ႔ ေဘာ္ဒီအကိတ္အလန္းစားေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ – ေအာ နာမည္က – ျဖဴျဖဴေဇာ္ပါ – ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ကသူရပါ – ဟုတ္ကဲ့ ကိုသူရ၊ ျဖဴလည္းေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္ – လာတာအခ်ိန္ကိုက္ပဲ ခ်ိန္းထားတာ…

မင္းမင္း NTU မွ ဘြဲ႕လြန္ရၿပီးၿပီးခ်င္း ပထမဆုံး လုပ္မိတာက R.E (Resident Engineer) ေလၽွာက္ျခင္းသာလၽွင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဒီေနရာတြင္ R.E ဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာေတာ့ သိေအာင္ ေျပာမွ မင္းမင္း ဘာျဖစ္လို႔ ေလၽွာက္ရတာလဲဆိုတာ သိေပလိမ့္မည္။ စကၤာပူနိုင္ငံ၏ Construction ေလာကတြင္ R.E ေတြကို က်ီးကန္းလိုအာတတ္သည့္ အီးေဗာေလာေကာင္ေတြဆိုၿပီး ကန္ထရိုက္တာေတြက ေနာက္ေျပာင္ၿပီး နာမည္ေပးထားသည္။ အမွန္ကေတာ့…

န႔ဟာ က်မ အသက္ ၂၀ တင္းတင္းျပည့္တဲ့ေန႔၊ မနက္ခင္း က်မ အိပ္ယာနိုးတာနဲ႔ ရင္ခုန္ စိတ္လႈပ္ရွားေနမိတယ္။ ေၾသာ္၊ က်မ အလုပ္လား။ က်မက ဟိုတယ္တခုက စားေသာက္ဆိုင္မွာ စားပြဲထိုးတယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ အဂၤါေန႔ဆိုေတာ့ ဆိုင္က လူပါးမွာပါ။ တခါတေလ တေန႔လုံးေနတာေတာင္ လူဆယ္ေယာက္ မလာဘူး။ အဲဒါနဲ႔ တူတူေတာ့ ၾကားရက္ေတြဆို ဆိုင္ပိတ္ထားလိုက္တာ ပိုေကာင္းမယ္လို႔ေတာင္ ထင္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့…

ျမင္ကြင္းက ဘယ္လိုမွ ၾကည့္လို႔မေကာင္းေတာ့ … ၾကည့္လို႔ေကာင္းတုန္းက မိုးေက်ာ္လဲ မွတ္ႀကီးတို႔နည္းတူ အေမွာင္ရိပ္ကြယ္ကေန ေခ်ာင္းၾကည့္ေနခဲ့သည္သာ။ ျမင္ကြင္းကလဲ ေယာက်္ားဘသား ဘယ္သူမဆို ေခ်ာင္းၾကည့္ခ်င္မွာ ေသခ်ာသည္။ မိုးေက်ာ္တို႔ ကူလီထမ္းရာ ကီလီကမ္းနားမွ ေမွာင္ရိပ္ကြယ္ရာတြင္ အတြဲေလးတစ္တြဲ အလုပ္ျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ အစပထမေတာ့ ညေနေစာင္းၿပီဆိုလၽွင္ ေရာက္လာတတ္ေလ့ရွိသည့္ ေၾကးစားမိန္းမႏွင့္ သူ႔အတြဲဟုသာ ထင္ေပမယ့္ တီးတိုးသဖန္းပိုးေနသည့္ အတြဲဆီမွ အသံမ်ားေၾကာင့္ သူထင္သလိုမဟုတ္မွန္း မိုးေက်ာ္သိလိုက္ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္…

ပန္းရိုင္း ေရးသည္ ေရႊရည္ဝင္းထိန္ ဘဝ ေရွ႕တက္လမ္း အတြက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို လာခဲ့သည္ ။ ေရႊရည္ဝင္းထိန္အတြက္ ဧရာမ စြန႔္စားခန္းႀကီး တခု ျဖစ္သည္ ။ ေရႊရည္ဝင္းထိန္သည္ အေဖနဲ႔ အေမ အတန္တန္ တားတဲ့ၾကားက ႀကီးပြားတိုးးတက္ဖို႔ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္ ။ အေမ့ဖက္က ေဆြမ်ိ ုးတေယာက္ရဲ့အိမ္မွာ စေရာက္ေရာက္ခ်င္း ခဏေနသည္ ။ ခ်က္ခ်င္း အလုပ္ မရလို႔…

အခန္း (၁) “နင္ႀကိဳက္သလို လုပ္ပါကြာ…ငါ့ကို အသုံးျပဳလို ့…မိုက္မဲစြာ မီးေတာက္ထဲ…ခုန္ဆင္းစြာ စေတးလိုက္ေတာ့မယ္”ၿငိမ္သက္ေနေသာ iphone ေလးထံမွ စည္သူလြင္ရဲ ့အျပင္းစားသီခ်င္းသံေပၚထြက္လာလၽွင္ အၾကင္နာက display ေပၚ ငုံ ့ၾကည့္လိုက္ ကာ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခ်က္စုတ္သပ္လိုက္မိၿပီးေနာက္ ေဘးမွာ စာဖတ္ေနေသာ ဂဂၤါကို လက္လွန္းတို ့လိုက္သည္။ ဂဂၤါက ဘာလဲဟူေသာ အၾကည့္မ်ိဳးျဖင့္ ေမးဆတ္ျပလၽွင္ “ဒီဇယားကို ရွင္းေပးစမ္းပါဦးဟာ …. နင္ျဖတ္မွ…

ကာင္ … မင္း စြဲစြဲကို မႀကိက္ဘူးလား”“ဟာကြာ မႀကိဳက္ပါဘူး … ငါတို႔က ေမာင္ႏွမလိုေနတာ”“ငါ ႀကိဳက္တယ္ကြာ ေျပာေပးမလား”“မင္းဟာမင္းေျပာ” သက္နိုင္ကို က်ေနာ္ ဘုေျပာေျပာလိုက္တယ္။ ဒီေကာင္က စြဲစြဲကို ႀကိတ္ႀကိဳက္ေနတာ။ စြဲစြဲမွ စြဲစြဲ။ စြဲစြဲက ေအခန္းက။ က်ေနာ္တို႔က စီခန္းက။ စြဲစြဲက စာအရမ္းေတာ္တာ။ အျမဲတမ္း အဆင့္ ၁-၃ ခ်ိတ္တယ္။ က်ေနာ္က စာသိပ္မေတာ္ဘူး။ အဂၤလိပ္စာညံ့တယ္။…

န္ခဲ့ေသာ…၄..ႏွစ္က….။ ေတာက္..မင္းေတာ္ေတာ္မိုက္ရိုင္းတဲ့မိန္းမပဲ…။ငါတစ္သက္လုံးအထင္ႀကီးခဲ့တာေတြ…ေလးစားေပးခဲ့တာေတြ..ဘာမွမပက္သက္ေတာ့ေပမဲ့၊တစ္ခ်ိန္တုန္းက….၂ႏွစ္ခြဲတိတိခ်စ္ခဲ့ၿပီး…၆လတိတိေပါင္းခဲ့ဖူးတာေတြနဲ႔..ငါ…မင္းကို…..မင္းမို႔ေျပာထြက္ရက္တယ္ကြာ..ေအးေလ…မင္းကဒီအခ်ိန္မွာေျပာအားရွိၿပီေပါ့ကြာ…။ရပါတယ္…သႏၲာ…ရပါတယ္…။မင္းသိေအာင္တစ္ခုေတာ့ေျပာလိုက္မယ္….မွတ္ထား….မွတ္သြားလိုက္…။ငါလမ္းေဘးကေကာင္မဟုတ္ဘူးကြ…ေၾကာင္ၾကာၾကာေရမငုတ္ပါဘူး..။ေနာင္တစ္ခ်ိန္မင္းနဲ႔ငါ…ျပန္ဆုံခဲ့ရင္..ခုမင္းမ်က္ႏွာအေပၚက…အျပဳံး…ေအးခုလိုပဲ..ျပဳံးနိုင္ပါေစ..။မင္းနဲ႔ငါ…ျပန္ဆုံခ်င္ပါေသးတယ္..သႏၲာ..ျပန္ဆုံခ်င္ပါေသးတယ္..။ လက္ရွိ..၂၀၁၂…။ “ဟန္နီလား”…..”အင္း.ဟုတ္တယ္”..”ကိုခုပဲျပန္ေရာက္တာ.ေလ..။မဟုတ္ဘူး…ကိုေမးလ္လွမ္းပို႔ထားလိုက္ေသးတယ္ေလ…မရဘူးလား..။မေန႔ညကမွ…ကိုေသေသခ်ာခ်ာကို..ပို႔ေပးထားတာ…။အင္း…ကိုညေနလာႀကိဳမယ္ေလ…အလုပ္ကို…ဟုတ္လား…။စိတ္မေကာက္ပါနဲ႔..ခ်စ္ရယ္…ညေနက်ရင္.ဟန္နီႀကိဳက္တဲ့…ေၾကးအိုးသြားေသာက္မယ္ေလ…ေနာ္..။အင္း..အင္း..အာဘြား..ေနာ္..အရမ္းခ်စ္တယ္သိလား”.။ “ဟြန႔္…ကိုကဘယ္ေတာ့မွ..ႀကိဳမေျပာဘူး..အျမဲအဲလိုပဲ..၊ဘာလဲ..ဘယ္သူေတြလာႀကိဳခိုင္းလို႔လဲ..”ခ်စ္သူေလးက..မ်က္ႏွာေလး..စူပုပြပြ..လုပ္ရင္း…မ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာေျပာလာသည္..။ေက်ာ္ခန႔္…အသာယာပင္ျပဳံးလိုက္မိသည္…။“မဟုတ္ပါဘူး..ဟန္နီရယ္.မာမီတို႔လာႀကိဳတာပါ။..ကိုတို႔အလုပ္က..သိတဲ့အတိုင္းပဲ…ဘယ္ေတာ့မွ..ႀကိဳေျပာလို႔မွ..မရတာ.”“ခုေတာင္…မန္ေနဂ်ာကို…ငါေရာက္ေနတာ..၂ လခြဲရွိေနၿပီေနာ္…မင္း…ခု..ငါေအာက္ေသြးေတြအရမ္းတိုးေနၿပီ…မင္းဘယ္လိုတာဝန္ယူမွာလဲ..ေျပာလိုက္မွ..၊ဒီေကာင္..မလႊတ္ခ်င္လႊတ္ခ်င္နဲ႔..လႊတ္လိုက္တာ..ဟန္နီရဲ့..”“ကိုေနာ္….သူဒါပဲ.ေတြးေန…”ဟန္နီစံ….အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ခ်စ္သူေလး၊….မ်က္ႏွာေလး…ရဲကနဲျဖစ္သြားရင္း..သူ႔လက္ေမာင္းကို..လက္သည္း..ခၽြန္ေလးမ်ားျဖင့္..အသာဆြဲဆိတ္သည္..။သူခ်စ္သူေလးကို..စခ်င္လာသျဖင့္…“ဟာ…ဒါဆို..ဟန္နီက…မေတြးဘူးေပါ့…၊..g talk မွာ..skype..မွာက်ေတာ့..ကို႔ကိုေရာ…ကို႔ညီေလးကိုေရာ..လြမ္းလွၿပီဆိုတာ..ဘယ္သူလဲ..ကဲေျပာ..”နဂိုကမွ..ပန္းဆီေရာင္သမ္းေနေသာ..မ်က္ႏွာေလးမွာ..ပိုၿပီးစေတာ္ဘယ္ရီေရာင္..ဆန္ဆန္.ရင့္သြားရင္း..“ဟာ…ကို..ကလည္း.ကြာ…ဆိုင္ႀကီးမွာ..သူမ်ားေတြၾကားသြားဦးမယ္..”..ဟု..အရွက္သည္းစြာ..ဆိုလာသျဖင့္..သူ႔မွာ..ရင္ထဲမွာ..လၽွပ္စစ္ဓါတ္တစ္ခု.ျဖတ္စီးသြားလိုက္သလိုခံစားလိုက္ရသည္။သူဒီေကာင္မေလးကို..တစ္ကယ္ခ်စ္ပါသည္..။ဟုတ္ပါသည္…အတိုင္းအဆမရွိကို..ခ်စ္မိပါသည္..။ဘယ္ေတာ့မွ..ေနာက္ထပ္ျဖစ္မလာနိုင္ေတာ့ဟု..ထင္ခဲ့ေသာအခ်စ္တစ္ခု.၊ဒီေကာင္မေလးနဲ႔စေတြ႕စဥ္အခ်ိန္ကထဲက…ယခင္က..အထင္အျမင္မ်ား..မွားယြင္းသြားခဲ့ေၾကာင္း..သူရင္ခုန္စြာလက္ခံခဲ့မိသည္။ဘဝတြင္..တစ္ခ်ိန္က..အမဲစက္ရွိခဲ့ဖူးေသာ..သူလိုလူကို..မည္သည့့္အျပစ္တင္ျခင္းမ်ား..အနိုင္ယူဗိုလ္က်ျခင္းမ်ား..ကင္းစင္စြာျဖင့္..ကေလးငယ္တစ္ေယာက္လို..အျမဲျဖဴစင္စြာျဖင့္..ဘဝတစ္ခုလုံး..လက္မထပ္ရေသးပဲ..ရဲရဲရင့္ရင့္…ပုံအပ္ေပးခဲ့ေသာ..ခ်စ္သူေလးမို႔လည္း..သူအတိုင္းဆမရွိ..ျမတ္နိုးမိပါသည္။ဒီေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ..ခ်စ္သူေလးႏွင့္ဆုံဆည္းေပးခဲ့ေသာ…ကံတရားကိုလည္း..သူေက်းဇူးတင္ေနမိသည္။ဟုတ္သည္ေလ…ကံဆိုတာ..ထူးဆန္းတဲ့အရာမဟုတ္လား..။သူကေတာ့…သူ႔ေလာက္ကံေကာင္းသူမရွိဟုသာ..ယူဆေနခဲ့သည္..။ဒါေပမဲ့…ကံဆိုတာဘယ္သူျမင္နိုင္မွာမို႔လို႔လည္း..။ “အား….ကို..ေတာ္ေတာ့ကြာေနာ္…ဟန္နီမခံနိုင္ေတာ့ဘူး…ခ်စ္ေပးေတာ့ကြာေနာ္…”ဒီေန႔..ခ်စ္သူေလး.ကိုခြင့္ယူခိုင္းလိုက္သည္။ဟုတ္သည္ေလ…သူ႔မွာအခ်ိန္က..သိပ္မရ..အလုပ္က…၃ ပတ္ခြင့္ေပးလိုက္သည္..ဆိုေပမဲ့..သူတို႔လို..service engineer..ေတြအဖို႔က.အေရးႀကီးလာလၽွင္ႀကီးလာသလို..ျငင္းဆန္ခြင့္မရွိ..။ျငင္းလည္း..မျငင္းရက္…။အလုပ္က..လည္း.ေတာ္႐ုံျဖင့္မေခၚပါ။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..ရသမၽွအခ်ိန္ေလးကို..ခ်စ္သူေလးကိုသာ..သူေပးဆပ္ခ်င္သည္ေလ..။“ကို..ေတာ္ၿပီလို႔…အရမ္းယားလာၿပီ..မခံနိုင္ေတာ့ဘူးကိုရဲ့”ခ်စ္သူေလးက..ေအးစက္ေသာ…ဟိုတယ္အဲကြန္းခန္းထဲမွာ..သူ႔ကို..ေခၽြးေလးမ်ားျပန္ကာ..ေျပာလာသျဖင့္..သူလည္း..ခ်စ္သူေလး..ေပါင္ၾကားထဲ…ေရငုပ္ေနရာမွ..ထၿပီး…“အင္း..ဒါဆိုဟန္နီ..ေပါင္ေလး..ကားလိုက္ေနာ္..”သူ..ခ်စ္သူေလးဧ။္…မလိုင္ႏွစ္ေရာင္..ေပါင္ေလး.၂ ခုၾကားထဲဝင္ၿပီး..ေနရာယူရင္း..ညီေလးဧ။္.ထိပ္ဖူးႏွင့္..အသာ..ပန္းပြင့္ေလးဧ။္..ပြင့္လႊာဖတ္ေလး…၂ခုၾကား..အသာယာပြတ္ဆြဲလိုက္သည္..။မဟုတ္လၽွင္..ဝတ္ရည္ေလးမ်ားမထြက္ပဲ..ခ်စ္သူေလးပြန္းရွသြားမွာကို..စိုးရိမ္မိသည္ေလ..။“အင္း…အင္း…အ..အ…ကို..ထည့္ေတာ့ေလ…ကြာ..”“အင္းပါ…မီးနာသြားမွာစိုးလို႔ပါ..”“ရတယ္..ကို..ထည့္ေတာ့…”မီးစိမ္းျပၿပီဆိုမွေတာ့…သူ..အသာပင္.တံခ်ဴကို…ပန္းပြင့္ေလးဧ။္..ဝတ္ရည္.လွိုင္ေခါင္းေလး…ထဲ..ႏွစ္သြင္းလိုက္သည္..။“အားေကာင္းတယ္ကြာ….ကို..ရာ..ကိုညီေလးက..ပိုမ်ားႀကီးလာသလား…မသိဘူး၊ျပည့္က်ပ္ေနတာပဲ”“အား…အဲလိုေမႊရင္ပိုထိတယ္ကြာ….ကိုက..အရမ္းခ်စ္တတ္တာပဲ..ကြာ”သူအသာေလး..ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ရင္း.၁ဝခ်က္.၁၅ခ်က္ေလာက္လုပ္ရင္း..တစ္ဝက္ေလာက္အေရာက္…ဆတ္ကနဲဖိသြင္းလိုက္သည္.။“အ…ရွီး…ကိုရာ…ရင္ေခါင္းထဲေရာက္သြားသလားပဲ…ကြာ”“ရွီး…ရွီး…ေကာင္းတယ္…ကိုရယ္ေဆာင့္ေပးပါ…ေဆာင့္..ေဆာင့္…အ…အ…”ဟု..ျမည္တမ္းရင္း…ခ်စ္သူေလးၿပီးသြားၿပီဟု…သူသိလိုက္သည္..။ေခတၱအရွိန္ကိုအသာ..ခ်ေပးကာ..အသာပင္သူ..ဝတ္ရည္မ်ားစိုရႊဲေနသာ..လွိုင္ေခါင္းေလးအတြင္း..ညီေတာ္ေမာင္ကို..စိမ္ထားရင္း…သူစို႔လြန္းသျဖင့္..ပန္းေသြးေရာင္မွ..ပတၱျမားညိဳေရာင္ေပါက္ကာစ..ျပဳေနၿပီျဖစ္ေသာ…နို႔သီးထိပ္ေခါင္းေလးကို…အသာလၽွာေလးျဖင့္ေမႊေနာက္ကစားေနလိုက္သည္..။“ေကာင္းလိုက္တာ…ကိုရာ..ကိုမၿပီးေသးဘူးမွတ္လား…ၿပီးေအာင္ခ်စ္လိုက္ေနာ္..ဘယ္လိုေနေပးရမလဲ..”သူခ်စ္မိေသာအေၾကာင္းမ်ားထဲတြင္လည္း..ဒီတစ္ခ်က္လည္း..အပါအဝင္ျဖစ္သည္..။လူေရွ႕တြင္သာ…ျမန္မာမိန္းကေလး..ပီပီ..အရွက္သည္းတတ္ေသာ္လည္း…ခုလိုႏွစ္ေယာက္ထဲ.ရွိခ်ိန္တြင္..ေတာ့..ပြင့္လင္းစြာဆက္ဆံတတ္သည္။သူ႔အေနႏွင့္လည္း.ဒါကိုသေဘာက်သည္..။လြယ္လြယ္ႏွင့္ေတာ့မရ..သူေတာ္ေတာ္ကို..စည္း႐ုံးယူခဲ့ရသည္..။“အင္း..ဟန္နီေဘးကို..ေစာင္းလိုက္ပါလား…”“ဒီလိုလား..”.တစ္ဘက္သို႔ခါးေလးကို..လိမ္ကာေစာင္းလိုက္ရင္း..သူ႔ကိုလွည့္ေမးလာသည့္ခ်စ္သူေလးကို..သူျမတ္နိုးစြာ..ပါးေလးကိုအသာနမ္းရင္း…ေပါင္ေလး၂ ဘက္ကို.အသာေနာက္မွ..ဟလိုက္ကာ..သူ႔ညီေလးကို…အသာေလး..ႏွစ္သြင္းလိုက္သည္..။“အား….စီးေနတာပဲကြာ…ဟန္နီ့ဟာေလးက..”သူအသာပင္ကပ္ၿပီး..ေညႇာင့္ေပးေနရာမွ…တစ္ဆုံးဆြဲထုတ္ၿပီး..တစ္ဆုံးျပန္ထည့္ေသာနည္းျဖင့္..ေဆာင့္ေတာ့သည္..။“ေဖါင္း..ဖတ္…ေဖါင္း…ဖတ္…စြိ..စြိ.ႁပြတ္.ၿပိ..”ခ်စ္သူေလးလည္း..ခါးေလး…လိမ္ကာ..တစ္ေစာင္းေလး…ေနရာမွ..တင္ေလး..ကိုအေနာက္သို႔..ပိုၿပီး..ပစ္လာရင္း..“အ..အ…ရွီး.ရွီး..ေကာင္းတယ္ကို…ေကာင္းလာၿပီ…ေဆာင့္..ေပးပါ..ေဆာင့္..ေပး.”သူလည္း…အရွိန္ကို..ျမႇင့္တင္လိုက္ရင္း…“ေကာင္းတယ္ကြာ…ခ်စ္ရာ….ဟန္နီအဖုတ္ေလးက…အရမ္းညႇစ္ထားတယ္ကြာ…”“အ..ထိတယ္ကို…ထိတယ္ကြာ…”သူအဆက္မျပတ္ေဆာင့္ေနရင္း..တေစာင္းအေနထားမွ..ႏုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို..ဆြဲစုပ္လိုက္ရင္း…အနီးကပ္တိုက္စစ္အေနျဖင့္..ကပ္ေဆာင့္ရာ…အထဲမွ..တထုတ္ထုတ္ျဖင့္…ထိပ္ကို..လာထိရာ…မွ“အား….အား…ထြက္ကုန္ၿပီကိုုရ….ထြက္ကုန္ၿပီ…ဟု”တြန႔္လိမ္စြာ..ၿပီးသြားေသာခ်စ္သူေလးကို…ၾကည့္ရင္း…ပခုံးေလး..ႏွစ္ဖက္ကို..ကိုင္ကာ..ေဆာင့္ရင္း…၂လခြဲစာ..ေအာင္းထားေသာ…သုတ္ေရ..ေႏြးေႏြးမ်ားကို..ပန္းထုတ္လိုက္မိေတာ့သည္..။ “ဟန္ေန…ေန႔တိုင္းေတြ႕ခ်င္တာမင္းရဲ့မ်က္ႏွာေလး…ေန႔တိုင္းၾကားခ်င္တာမင္းရဲ့အသံေလး….ေဟး..” အဆက္မျပတ္ျမည္ေနေသာ..ဖုန္းသံေၾကာင့္..သူမ်က္စိမွိတ္ထားရင္း…လက္က..ဖုန္းရွိနိုင္မည့္..အသံၾကားရာေနရာကို..လိုက္စမ္းေနမိသည္..။“ဟဲလို”..”ဟုတ္ကဲ့..ေျပာပါ..ေက်ာ္ခန႔္ေျပာေနပါတယ္..” မေန႔ကခ်စ္ရသူေလးႏွင့္..အသကုန္ကဲထားသည့္အရွိန္ေၾကာင့္..သူတိုက္ခန္းကို..ည.ေတာ္ေတာ္မိုးခ်ဳပ္မွျပန္ေရာက္သည္။ေရာက္တာႏွင့္..အဝတ္အစားေတာင္..ျဖစ္သလိုလဲၿပီး..အိပ္ရာထဲတန္းဝင္ကာ..ေခါင္းခ်လိုက္သည္ႏွင့္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္..။ “ေဟ့ေရာင္…ကိုခန႔္…ငါ..ေက်ာ္ျမင့္ကြ..” “မင္း..ေရာက္ေနတယ္လို႔…အန္တီတို႔ေျပာလို႔…ငါဖုန္းလွမ္းဆက္လိုက္တာ..” “မင္းေတာ္ေတာ္ေနနိုင္တဲ့ေကာင္ပဲ….ငါ့ဆီေတာင္ဖုန္းဆက္ေဖၚမရဘူး..”စသည္ျဖင့္…ျမည္တြန္ေတာက္တီးေနေတာ့ရာ…၊သူ႔မွာ..မဖြင့္ခ်င္ေသာ..မ်က္လုံးကို.အတင္းအားယူကာဖြင့္ၿပီး..ကုတင္ေပၚမွထထိုင္လိုက္ရသည္။ “ေဟ့ေကာင္…ေအေပး..ေစာစာစီးစီး…သူမ်ားအိပ္ခ်ိန္ကို..က်က္သေရယုတ္လိုက္တာကြာ.၊ငွက္ဆိုးထိုးသံနဲ႔.” သူႏွင့္ေက်ာ္ျမင့္တို႔က..သူတို႔..ဆယ္တန္းထဲက..တူတူ..၊ေနာက္..သူမာမီတို႔.ရွိရာ..us.သို႔လိုက္သြားၿပီး..M.I.T တြင္..ေက်ာင္းသြားတက္သည့္အခ်ိန္က်ေတာ့လည္းသေကာင့္သားက…သူ႔ေမြးစားအေမ..သူ႔အေဒၚအရင္းရွိရာ..u.s သို႔.မၾကာခဏလာလည္ရင္း..သံေယာဇဥ္မျပတ္ခဲ့ေသာငယ္သူငယ္ခ်င္း…အရင္းေခါက္ေခါက္..။ဒီေကာင့္..အက်င့္ကတစ္မ်ိဳး..သူလည္း..ဆယ္တန္းတုန္းက..အမွတ္ေကာင္းၿပီး..u.sတြင္သူႏွင့္အတူေက်ာင္းတက္နိုင္ေသာ္လည္း..သူကျမန္မာျပည္ကိုမခြဲနို္င္ဟုဆိုကာေက်ာင္းလာမတက္ခဲ့။ ခုလက္ရွိ..သူက..စလုံးမွ engineering company တစ္ခုတြင္..senior service engineer အျဖစ္.လုပ္ေနခ်ိန္တြင္..ေက်ာ္ျမင့္က..ရန္ကုန္တြင္.architect ျဖင့္ၿပီးကာ..ကိုယ္ပိုင္.ေဆာက္လုပ္ေရးကုပၼဏီခပ္ေသးေသးတစ္ခုေထာင္ထားၿပီး..သူကိုယ္တိုင္ဝင္က်ဲေနၿပီ..။“ေဟ့ေကာင္..ေမာင္ခန႔္..မင္းထၿပီလား..ခု…”..ဟာ..ေသေတာ့မွာပဲ..သူသိလိုက္ၿပီ..ဒီေကာင္..သူ႔တိုက္ခန္းနားေရာက္ေနေလာက္ၿပီ..ဟုသူမနိုးမျခင္း…ေႏွာင့္ယွက္ေနမွာေသခ်ာသည္..။ “ေအး…ေဟ့ေကာင္ေရ…ငါ..ထေနၿပီကြ..မင္းလာၾကည့္ပါလား…ေဘာင္းဘီေတာင္ေပါက္ထြက္ေတာ့မယ္.သိလား..”…