လူတိုင်းမှာ နှလုံးသားတစ်ခုစီ ရှိကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျမဆီမှာ ရှိတဲ့ နှလုံးသားကိုတော့ ဖောက်ထုတ်ပစ်လိုက်ချင်သည်။ နှလုံးသားမရှိရင် အသက်ဆက်မရှင်နိုင်ဘူး ဆိုတာသိပေမဲ့ ကျမ ဆက်ပြီး မခံစားနိုင်တော့လို့ပါ။ ဒီလို ဆောင်းလေမြူးတဲ့ ညချမ်းအခါမျိုးဆို သာတောင် ဆိုးလှပါသည်။ ခုတင်တွေးရင် နှလုံးသားထဲ တဆစ်ဆစ်နာလှ၏။ တသက်မှာ တယောက်သာ ချစ်တယ်ဆိုတာ ကိုယ်တွေမို့ ကျမ လုံးဝယုံကြည်ခဲ့ပြီ။ ယနေ့ထက်တိုင် သူ့ရဲ့ ပုံရိပ်တွေ၊ သူ့ရဲ့စကားသံတွေ၊…
Category: books
ကိုသာဂိရဲ့ ဇာတ်လမ်းကောင်းများ (Part 4 ဇာတ်သိမ်း)
🏵️အပိုင်း (၄) ဇာတ်သိမ်း🏵️ ခရစ္စမတ်ပြီးသည်အထိ သာဂိသည် အက်စ်စတာနှင့် တစ်တွဲတွဲ ရှိနေသည်။ ခရစ္စမတ်ပြီးသည့် ၂၆ ရက်နေ့တွင် သာဂိသည် မနေတတ်၊ မထိုင်တတ်ကို ဖြစ်နေသည်။ သူသည် အက်စတာထံသို့ ဘယ်လိုအကြောင်းရှာပြီး သွားရမည်နည်း။ နောက်ဆုံး ခပ်ပြောင်ပြောင်ပင် အလည်လာတယ်ဆိုကာ သွားတွေ့သည်။ အက်စ်တာ မိဘများက နန့်ဖာလုံဈေးထဲတွင် လျှပ်စစ်ပစ္စည်းများရောင်းသည်။ မနက်ကတည်းက ဈေးရောင်းထွက်သည်မှာ ညနေမိုးချူပ်သည် အထိဖြစ်သည်။ အက်စတာက…
ကိုသာဂိရဲ့ ဇာတ်လမ်းကောင်းများ (Part 3)
🏵️အပိုင်း (၃)🏵️ နောက်နေ့ ကိုနိုင်းနိုင်းက လမ်းကြောင်းရှိသည်ဆိုကာ လာခေါ်၍ သာဂိ လိုက်သွားရာ နောက်တစ်ရက်မှ ပြန်ရောက်သည်။ အပြန်လမ်း လက်ပံတန်းတွင် ဘီယာအသောက်များသွားသော ကိုနိုင်းနိုင်းက သာဂိကို လက်ဆောင် တစ်ခုပေးသည်။ သူပြောတော့ မိန်းမချစ်ဆေး ဟု ဆိုသည်။ ဒီဆေးကို ကိုယ်ချစ်ချင်သော မိန်းမ စားသောက်မည့် အရာတစ်ခုခုထဲ ထည့်ပေးလိုက်လျှင် နာရီဝက်ခန့်အကြာမှာ ကိုယ်လိုရာဆန္ဒသို့ သူလိုက်လျောလိမ့်မည်ဟု ဆိုသည်။ သာဂိ…
ကိုသာဂိရဲ့ ဇာတ်လမ်းကောင်းများ (Part 2)
🏵️အပိုင်း (၂)🏵️ တစ်လကျော်လောက် အနားယူပြီးနောက်တွင် သာဂိ ပြန်လည် နာလန်ထလာ၏။ သို့ရာတွင် ကိုကျော်ကြီးက သင်မပေးသေးချေ။ သူက စာမေးပွဲပြီးအောင် ဖြေပါဦးဟု ဆိုသည်။ သာဂိကလည်း အတင်းကြီးတော့ မတောင်းဆို။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် စာကျက်ချိန်နည်းပြီး စာမေးပွဲမအောင်မည် စိုးသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ စာမေးပွဲဖြေဖို့ကလည်း နှစ်လလောက်သာ လိုတော့သည်ကိုး။ သို့နှင့် စာမေးပွဲ ဖြေပြီးမှသာ ကိုကျော်ကြီး၏ သင်တန်းကို တက်ခွင့်ရသည်။ ကိုကျော်ကြီးက…
ကိုသာဂိရဲ့ ဇာတ်လမ်းကောင်းများ (Part 1)
🏵️အပိုင်း (၁)🏵️ ကျူပ်က ရွာက သာဂိပါ။ နေတာကတော့ အရင်တုန်းက ဟိုး မြေလတ်ပိုင်းက ရွာတစ်ရွာမှာ..။ အခုတော့ မလေးစီးယားမှာ..။ အင်း.. ရောက်တာလည်း မကြာသေးပါဘူး။ ပြောရရင် စကားတောင် သိပ် တတ်လှသေးတာမဟုတ်ဘူး။ တရားဝင်တွေ တရားမဝင်တွေ မမေးပါနှင့်ဗျာ။ အဓိကက အဓိက မဟုတ်လားဗျ။ အလုပ်လား.. အဆင်ပြေပါတယ်။ ဒီလိုပါပဲ။ တစ်ခုမကောင်း တစ်ခုပြောင်းပေါ့။ အခု အင်တာနက်ဆိုင်…
ဒူးတွေချောင်
ကျွန်တော်က အားရင်အားသလို ရွားဦးဘုန်းကြီးကျောင်းက ခရေပင်ကြီးကို ဝန်းရံထားတဲ့ ကွပ်ပျစ်လေးပေါ်မှာ သွားပြီးနေလေ့ရှိပါတယ်။ဘုန်းကြီးကျောင်းဆိုတာ နိမ့်မြင့်မရွေး လက်ခံပေးနေတဲ့ နေရာဆိုတော့ စဏ္ဍာလ လို့ခေါ်တဲ့တောင်းစားတဲ့ သူတွေ လာရင်လည်း အဲဒီဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ လာရောက်တည်းခိုလေ့ရှိတယ်။ ကျွန်တော်က ကွပ်ပျစ်ပေါ်မှာနေရင် သူတို့က ကွပ်ပျစ်နားက ဇရပ်ပေါ်မှာနေကြပြီး ချက်ပြုတ်စားသောက်နေကြတယ်။ တစ်ရက်မှာတော့ ကျွန်တော်ရယ် သူငယ်ချင်းသုံးလေးယောက်ရယ် ကွပ်ပျစ်ပေါ်ထိုင်နေတုန်းမှာပဲ “ညီလေးတို့…ဆေးလိပ်လေးမပါဘူးလား” ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ စဏ္ဍာလကြီး တစ်ယောက်က ဆေးလိပ် လာတောင်းတယ်။…
မထင်မှတ်ထားတဲ့ တစ်နေ့စာ
စောင့်နေရတာ ကြာတယ်။ အထူးသဖြင့်တော့ လိုချင်တာတစ်ခုကို စောင့်ရရင်ပေ့ါ။ ခင်ဗျားတို့လဲ ကြုံဖူးကြမှာပေါ့နော်။ ရင်တွေခုန်နေတာ အပြင်ကတောင် ကြားရမလားပဲ။ ဒီလိုညလေး ဖြစ်ဖို့ စောင့်နေခဲ့ရတာ ကြာပြီလေ။ ကိုထွန်းတစ်ယောက်ကတော့ ဘဝမှာ သူဖြစ်ချင်တာတွေပဲ ဖြစ်အောင်လုပ်ခဲ့တာ ဒီတစ်ခါလောက်ကြာတာ တစ်ခါမှ မစောင့်ခဲ့ရဖူးဘူး။ အခုတော့ လိုချင်တာတွေ ဖြစ်လာတော့မယ်။ ခန်းမထဲ ကြည့်လိုက်တော့ ကိုသိန်းလွင်တောင် မရောက်လာသေးပါလား။ ငါ့ဖာသာ စိတ်စောပြီး ကြိုရောက်နေတာပဲ။ ကာမစိတ်များတတ်လာရင်…
လွယ်အိတ်ကလေး
ကိုကိုမောင် (၇) တန်း အောင်တော့ သူ့ဦးလေးရှိရာ မန္တလေး စိန်ပန်းရပ်သို့ ရောက်လာ၏။ စောစောကတော့ ကျောင်းဆက်တက်ရန် စိတ်ကူးမရှိခဲ့။ ဦးလေးဖြစ်သူ ကိုမြင့်ဟန်က ကျောင်းဆက်ထားဖို့ တာဝန်ယူသဖြင့် သူ့အမေ မခင်ဝင်းက သဘောတူလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဦးလေးဖြစ်သူ ကိုမြင့်ဟန် မှာ သံရေကျိုလုပ်ငန်းဖြင့် ကြီးပွားနေ၏။ အလုပ်ရုံက သတ်သတ်၊ အိမ်က သတ်သတ်ဖြစ်သည်။ ကိုကိုမောင်ကို မန္တလေးသို့ ပို့ခြင်းမှာ ကျောင်းဆက်ထားဖို့ မဟုတ်ဘဲ…
တူညီတဲ့ ရှုထောင့်က ကြည့်ရင် အဖြစ်အပျက်တိုင်းဟာ မှန်တယ်
(ကပ်ကိုး ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်) ” ဒီည ” သီချင်းသံ တိုးတိုးငြိမ့်ငြိမ့်လေး ၊ ခပ်မှိန်မှိန် မီးရောင်လေးနဲ့ Aircon ခပ်စိမ့်စိမ့် လွတ်ထားတယ့် mini bar လေးထဲမှာ အသက် ၃၀ အရွယ်ခန့် couple တစ်တွဲနဲ့ လူတစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်၊ ဝိုင်လေးသောက်ပြီး စကားပြောနေကြတဲ့ မြင်ကွင်းဟာ တခြားလူတွေအတွက် ဘာမှ မထူးခြားစရာပါ။ ထူးခြားတာက တွဲထိုင်နေတယ့်…
မဖြစ်နိုင်ပါဘူး ကိုကြီးရယ်
မိုးလင်း ကတည်းက အသဲအသန် ရွာသွန်းနေသော ကိုရွှေမိုးက ညနေရောက်မှာသာ လုံးလုံးတိတ်သွားတော့သည်။ ဇွဲကိုက ဆိုင်ရှေ့မှာ ပစ္စည်းလေးတွေ ပြန်ခင်းရင်း ဈေးဝယ်သူ အလာကိုသာ ထိုင်စောင့်နေမိတော့သည်။ မိန်းမက ဆိုင်အတွင်းက စက်ချုပ်ရင်း ညည်းသံသဲ့သဲ့ကို ကြားမိတော့ ပြုံးမိပြန်သည်။ ကျွန်တော့်နာမည်က ဇွဲကို ပါ။ အမျိုးသမီး နာမည်က မိုးမြင့်သူ ပါ။ ကျွန်တော်က စက်ရုံတစ်ရုံမှာ စာရေးလုပ်တယ်။ သူကတော့ အရင်က…