Category: books

မလႊဲသာလို႔ သာ ရီေလးမွာ စက္ဘီးကို ဆြဲၿပီး ထြက္လာရသည္။ ဒီၾကည္ၾကည္ေအး ဆိုေသာ မိန္းမဆီကို သြားခ်င္တာမ ဟုတ္ေပ။ ဒီမိန္းမက ရပ္သိ႐ြာသိ ႏွာဘူးမျဖစ္သည္။ အသက္က သုံးဆယ္ေလာက္။ လူကေတာ့ လွသည္။ မိန္းမခ်င္း မနာလို ေလာက္ေအာင္ လွသည္။ သူက ေဈး႐ုံထဲတြင္ ကေလးဝတ္ အဝတ္အစားေလးေတြ ေရာင္းသည္။ ဒါေပမယ့္ ဒါက အဓိက အလုပ္မဟုတ္။ ေဈးထဲတြင္…

ကြၽန္ေတာ္ က မႏၲေလးဇာတိျဖစ္ၿပီး ၁၀တန္းေအာင္ေတာ့အမွတ္မွီသျဖင့္ (တီတီစီ ) က်ာင္းသို႔တက္ခဲ့သည္။ ေက်ာင္းဆင္းၿပီး ခႏၲီးၿမိဳ႕သို႔တာဝန္က်သျဖင့္ သေဘာေပၤၚေရာက္ေနသည္။ အခန္းယူထားသျဖင့္ ေဘးဘက္ခုတင္မွာ မည္သူႏွင့္က်မည္ကို ရင္ခုန္မိသည္။ သားအမိလား ဘာလားေတာ့မသိ။အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ အမႀကီးတစ္ေယာက္အခန္းထဲသို႔ဝင္လာသည္။ အေဒၚႀကီးပုံကေနေကာင္းဟန္မရွိ ။အခန္းထဲက ကုတင္ေပၚေရာက္သည္ႏွင့္လွဲေတာ့သည္။ အမႀကီးကထိုင္စရာေနရာမရွိေတာ။အျပင္ဘက္ထြက္လမ္းေလွ်ာက္လိုက္ သူ႔အေဒၚကို လာၾကည့္လိုက္လုပ္ေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကုတင္မွာ ထိုင္ရန္ဖိတ္ေခၚလိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ကုတင္မွာ ထိုင္လို႔ရပါတယ္ခင္ဗ်း ေက်းဇူးပါေမာင္ေလးရယ္။အေဒၚက လမ္းက်ဆင္းမွာရယ္း စကားဝဲတယ္ေနာ္အမ တိုင္းရင္းသားလားဗ်း ဗမာပါပဲကြယ္…

တစ္ေန. က်မတိုအိမ္ကို ေဖေဖ သူငယ္ခ်င္းဆိုသူနဲ.သူ.မိသားစုေရာက္လာပါတယ္ အိမ္မွာတလေလာက္တည္းမွာမို.စိတ္ညစ္သြားမိတယ္ဒါေပမယ့္လာမွေတာ့ဧည့္ခံရမွာေပါ့ အဲဒီလူႀကီးနာမည္ကဦးျမင့္စိုးတဲ့ဌာနတစ္ခုကအရာရွိႀကီးဘဲသူသမီးနဲ.မိန္းမလဲပါတယ္ မိန္းမကၾကဴၾကဴတဲ့သမီးကေတာ့အသက္ ၁၅ႏွစ္အ႐ြယ္ဘဲရွိေသးတယ္ နာမည္က ႐ိုစီ တဲ့ေလ။ က်မအားတဲ့ခ်ိန္ဆို လည္စရာပတ္စရာေရွာက္ပို.ရတယ္ သူ.သမီးေလးက က်မကိုအေတာ္ခင္ပါတယ္ သူ.မိန္းမကေတာ့မာနခပ္ႀကီးႀကီး က်မတို.နဲ.မေရာဘူးဒါေပမယ့္ငနဲႀကီးက အခြင့္ေရးရတိုင္း အခ်ိဳးစားလွပတဲ့က်မေဘာ္ဒီကို တစိုက္စိုက္ေငးၾကည့္ေနတက္တယ္က်မလဲစိတ္ထင္တာပါလို.ဘဲ ေျဖသိမ့္လိုက္တယ္။တစ္ေန.ေတာ့ သူ.႐ုံးကိစၥနဲ. လွည္းကူးသြားဖို.က်မကိုအေဖာ္ေခၚပါတယ္ သူ.သမီးလဲပါတာေပါ့ အိမ္ကထြက္ၿပီး ဝင္ဒါမီယာ သူအမ်ိဳးအိမ္မွာ ေကာင္မေလးကိုခ်ထားခဲ့တယ္ ခုေတာ့သူနဲ.က်မႏွစ္ေယာက္ထဲခရီးဆက္ရေတာ့မယ္ ။ က်မစိတ္ထင္ေနေပမယ့္ပစ္မွားရာေရာက္မွာဆိုးလို႔ဆက္မေတြးေတာ့ဘူး ။ကားေလးကတရိပ္ရိပ္နဲ….

က်မ လိုမိန္းကေလးတေယာက္မွာ အတူေနတဲ့ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္ဆို ယုံမလားဟင္… ထူးျခားတဲ့က်မဘဝကဒီလိုစခဲ့ပါတယ္လူတိုင္းကိေလသာတဏွာနဲ႔မကင္းပါဖူး.. က်မလဲလူတေယာက္ပဲမို႔အျပစ္ရွိတယ္လို႔မခံစားရပါဖူး.. က်မ အသက္ ၁၉ႏွစ္အ႐ြယ္မွာ ကိုကိုနဲ႔စေတြ႕ခဲ့တယ္ ကိုကိုက က်မထက္၆ႏွစ္ႀကီးတယ္ေလ.. ဒီအ႐ြယ္ထိ ပိပိျပားျပားေနလာခဲ့တဲ့က်မ ကိုကိုရဲ႕စူးရဲတဲ့အၾကည့္ေတြမခံႏိုင္ပါဖူး.. တိုတိုေျပာရရင္ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားၾကတယ္ ႏွစ္သစ္ ေန႔ေလးမွာေပါ့..။ က်မကအေျဖေပးတာနဲ႔ကိုကိုက က်မကိုမ်က္ႏွာအႏွံ႔အနမ္းေတြေပးလိုက္တာ က်မမွာ ရင္ထဲေမာၿပီးေနေရာဘဲေလ.. ကိုကိုကတဆင့္တက္ၿပီး က်မအက်ႌေအာက္ထဲလက္ရႈိထည့္တယ္ ႏို႔ကိုပယ္ပယ္နယ္နယ္စကိုင္ပါေတာ့တယ္.. အထိအေတြ႕ေၾကာင့္သာယာတာေရာေၾကာက္တာေကာေပါင္းၿပီးလႈပ္ေတာင္မလႈပ္ႏိုင္ပါဖူး လူေတြလဲရွိတယ္ကိုကိုဆိုေတာ့ ကိုကိုက လူၾကားထဲမွာႏႈိက္ရတာႀကိဳက္တာတဲ့ေလ.. ကိုကိုအမိန္႔တိုင္းပါဘဲ က်မကသိပ္ခ်စ္တာကိုး… က်မက…

ေဒၚ တင့္တင့္တေယာက္ ခင္ပြန္းသည္တာဝန္က်ရာ ေတာင္ႀကီးကို လိုက္မသြားမိတာ အမွားႀကီးမွားသြားပလား စိတ္နဲ႔ တညလုံးအိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး။ အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္သက္တမ္းမွာ တခါမွအလိုးမပ်က္ခဲ့တဲ့ အရာရွိဦးေမာင္ေမာင္ဟာ မေန႔ကပဲ ေတာင္ႀကီးကို ယာယီေျပာင္းေ႐ႊ႕သြားရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဦးေမာင္ေမာင္ဟာ ေဒၚတင့္တင့္ထက္ ၁၀ႏွစ္အသက္ႀကီးတယ္။ ေဒၚတင့္တင့္ဆိုေပမယ့္ အသက္က ၃၅ႏွစ္။ ငယ္႐ြယ္ႏုပ်ိဳေသြးသားေတာင့္တတဲ့အ႐ြယ္။ အရာရွိကေတာ္မို႔သာ ေဒၚတတ္ေခၚရတာ ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစားက ခုခ်ိန္ထိ လန္းတုန္း။ ဒီလိုနဲ႔ေဒၚတင့္တင့္တေယာက္ မနက္ေစာေစာထ ၿခံထဲလမ္းထေလွ်ာက္ရင္း ကားဂိုေဒါင္အေဟာင္းေလးေရွ႕ျဖတ္ေလွ်ာက္ရင္း…

သဲ ေဝးရတဲ့ရက္ေတမ်ားေနပီေနာ္ တကယ္ဆိုအနားမွာတူတူေနပီး ဆႏၵေတျဖည့္စီးရင္း ႏြမ္းလွ်ရမယ္အခ်ိန္ေတြ ႏွေမ်ာစရာသဲရယ္…” ဟုပ္ပါသည္ ငလင္းႏွင့္ မျမတ္တို႔ တစ္လမွ တစ္ခာေတာင္ေတြ႕ဖို႔အလြန္ ခက္ခဲလြန္းသည္ ငလင္းက ႐ုံးဝန္ထမ္း မျမတ္က ပုဂၢလိဂ ဝန္ထမ္း ေတြ႕ဖို႔ရက္ မနည္းညႇိဳယူရသည္ ယခုေတာ့ ခက္ခဲသည့္ၾကားက တူရွိခ်ိန္သာတည္း “ေမာင္ အာ့စကားေတ မေျပားေတာ့ပါနဲ႔လား ခုပဲ မ ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲ မအားတဲ့ၾကားက ေမွးစက္ဖို႔ အို.. ေမာင့္ဆႏၵျဖည့္ဖို႔ေရာက္ေနပီေလ…

မိုးစက္ ႏႈတ္ခမ္းေတြ နဲ႔ မဲဇာ ႏႈတ္ခမ္းေတြ ေတာ္ေတာ္ နဲ႔ ခြာလို႔မရၾကဘူး ..။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ဂေဟဆက္ေနၾကတာ အၾကာႀကီး . .။ မဲဇာ ကလဲ မိုးစက္ ကို ဖက္ထားတာ ကိုယ္ေတြ ပူးကပ္ေန သည္ ..။ မိုးစက္ ရဲ႕ မို႔ေမာက္ ေကာ့တင္းေနတဲ့ ရင္သားေတြ မဲဇာရဲ႕ ရင္ဘတ္ႀကီး မွာတအားကပ္ ေနသည္…

မိုးစက် နှုတ်ခမ်းတွေ နဲ့ မဲဇာ နှုတ်ခမ်းတွေ တော်တော် နဲ့ ခွာလို့မရကြဘူး ..။ နှုတ်ခမ်းချင်း ဂဟေဆက်နေကြတာ အကြာကြီး . .။ မဲဇာ ကလဲ မိုးစက် ကို ဖက်ထားတာ ကိုယ်တွေ ပူးကပ်နေ သည် ..။ မိုးစက် ရဲ့ မို့မောက် ကော့တင်းနေတဲ့ ရင်သားတွေ မဲဇာရဲ့ ရင်ဘတ်ကြီး မှာတအားကပ် နေသည်…

လူ႔ ဘဝက မ႐ိုးရွင္းေပမယ့္ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့အေတြ႕ႀကဳံတိုင္းမွာ ေပးဆပ္မႈ႕ရွိကို ရွိေနပါတယ္။ျပည္စုံၿပီ ထင္တဲ့ ဘဝရဲ႕ အတိတ္ေတြမွာ ဝမ္းနည္းမႈ႕ေတြက လက္ျပ ႏူတ္ဆက္ေနၾကတုန္းပဲ။ျဖစ္သင့္တာထက္ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ လုပ္မိတဲ့ခါ အားရေက်နပ္ျခင္းနဲ႔အတူ မဖိတ္ေခၚပဲ ေရာက္လာတတ္တဲ့ ဆန္႔က်င္ဖက္ အရာေတြက ေနရယူတတ္ၾကတယ္။ ထာပါးဗ်ာ က်ဳပ္ပုံျပင္ေလး ေျပာျပမယ္ အျပင္းေျပေပါ့။အင္း ဘာပုံျပင္ လည္းေတာ့ မေမးနဲ႔ ခင္ဗ်ား လိုင္းဖြင့္ၿပီး ဖုန္းစခြင္ေပၚကေန ေအးေဆးေလး ဖတ္ေနဗ်ာ။အရည္ခ်င္း…

“တင္း… ေတာင္…”“ေဟာ… ေနာင္ရဲ ေရာက္ၿပီပဲ… ခဏေလး… အစ္မ တံခါးဖြင့္ေပးမယ္…”“ဟုတ္… အစ္မ…”“မင္းေတာင္ မေတြ႕ရတဲ့ အေတာအတြင္း ဝၿဖိဳးၿပီး ၾကည့္ေကာင္းလာတာပဲ…”“ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ အလုပ္မေတြ႕ခင္ စားလိုက္ အိပ္လိုက္မို႔ပါ… တကယ္ေတာ့ အစ္မက ပိုလွလာတာဗ်…”“ဒီေကာင္ေလးကေတာ့… အစ္မ မုန္႔ေကြၽးမွာပါကြ… လာ… ထိုင္…”“ဟုတ္ကဲ့…” “ကဲ… ေကာင္ေလး… ဘာစားမလဲ… ဘာေသာက္မလဲ… အဲ့လိုေမးလို႔ မင္းစားခ်င္တာ အစ္မဆီမွာ မရွိရင္ ျပသနာ… ဒီေတာ့…