ရွှေရည်ဝင်းထိန် ဘ၀ ရှေ့တက်လမ်း အတွက် ရန်ကုန်မြို့ကို လာခဲ့သည် ။ ရွှေရည်ဝင်းထိန်အတွက် ဧရာမ စွန့်စားခန်းကြီး တခု ဖြစ်သည် ။ ရွှေရည်ဝင်းထိန်သည် အဖေနဲ့ အမေ အတန်တန် တားတဲ့ကြားက ကြီးပွားတိုးးတက်ဖို့ ထွက်ခဲ့လိုက်သည် ။ အမေ့ဖက်က ဆွေမျိ ုးတယောက်ရဲ့အိမ်မှာ စရောက်ရောက်ချင်း ခဏနေသည် ။ ချက်ချင်း အလုပ် မရလို့ အလုပ်ရှာနေတာနဲ့ တပတ်မက…
Category: books
တိတ်တခိုးဒဏ်ရာ
🏵️ အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်ကို မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပါ။ 🏵️ နားလည်ခြင်းဟာညနေခင်းမိုးစက်တွေလိုတချိန်မှာကော်ဖီသောက် ဆင်းလိမ့်မယ်…။ ……………………….. ” ရိပ် ” ” ဟင် … ကိုကို ” ” ကိုမိုးစက် ” လူအုပ်ကြားထဲမှ ထွက်ပေါ်လာသောအသံကြောင့် မေလရိပ်နှင့် သုတ ပြိုင်တူလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ” ပျော်ရွှင်ပါစေ … ရိပ်…
ခိုင် လေး ရဲ့ အ တွေ့ အ ကြုံ များ
ခိုင်လေး တယောက် သူများတွေ အပြန်အလှန်ချပ်နေကြသော ချပ်တင်းတွေကို ဖတ်ပြီး။ သူမ မှာ ဖောင်းကြွလာသလို ခံစားနေရသည်။ အတွင်းမှ အရည်တွေ လည်း တစိမ့်စိမ့် စီးကျလာခဲ့လို့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတခုလုံးလည်း ရွဲနေခဲ့ပြီ။ သူမ မနက်စောစော ရုံးသွားဖို့ ဖယ်ရီစောင့်နေတုန်းဖုံးမြည်လာလို့ ကြည့်လိုက်တော့ သူငယ်ချင်း ဇာခြည်ဝင်းမြင့် ဆီမှ ဖြစ်နေသည်။ သူ့ယောက်ျား ပတ်စ်ဝပ် ကို ခိုင်လေးအား ပြောပြချင်းဖြစ်လေသည်။…
ဝါဝါမွန်
အိပ်ခန်းထဲ မှာ မုန်တိုင်းကျနေသလိုထင်ရသည်။ ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် ကိုတင်မောင်ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြီးဖက်တွယ်ပြီး တဏှာပြင်းပြင်းနှင့် သူမကို တအုန်းအုန်း တဒိုင်းဒိုင်း အသံထွက်အောင် ဆာင့်ပေးနေသော ကိုတင်မောင်၏ဆောင့်ချက်များကို အောက်ကနေ သူမဖင်ကြီးကော့ကာတစ်မျိုး ပင့်ကာတစ်သွယ်ဖြင့် စည်းကိုက်ဝါးကိုက်ဖြစ်အောင် ပြန်လည်ညှောင့်လိုးရင်း ပါရမီဖြည့်ပေးနေပါသည်။ ကို တင်မောင်ကား နေ့ခင်းကြောင်တောင် အချိန်ကြီးမှာပင် အလုပ်မှနေ၍ ထမင်းစားပြန်လာပြီး မယားချောလေးဖြစ်သူ ဝါဝါမွန်ကို တစ်ချီမရမက ဆွဲနေခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။ ဆောင့်ချက်များက တဖြည်းဖြည်းကြမ်းလာသည်။…
ထွေးအိ
အဲဒီနေ့ က မှတ်မှတ်ရရ ထွေးအိ ၁၈ နှစ် တင်းတင်းပြည့်တဲ့ ပြီးခဲ့တဲ့ ဝါခေါင်လဆန်း (၁၀) ရက်နေ့ကပေါ့..။ မွေးနေ့ရောက်တိုင်း ထွေးအိ အမြဲ လုပ်နေကျ အလုပ်တစ်ခု ရှိသည်..။ ညနေစောင်းတွင် ရွာဦးစေတီသို့ သွား၍ ပန်းနှင့် ဆီမီး ကပ်လှူသည့် အလေ့အထလေးပင် ဖြစ်သည်..။ ရွာဦးစေတီက ရွာနှင့် တဆက်တစပ်တည်း ရှိသည်မဟုတ်ပါ..။ ရွာတန်းရဲ့ ထိပ်တွင် ဘုန်းတော်ကြီးကျောင်းဝန်းကြီးရှိသည်..။…
တိုင်း တ ပါး သူ
မစ်စစ်တာဖိုရာ နဲ့ ကျနော့် အဖဲယားက တော်တော်နဲ့ မပြတ်ဘူးဗျ၊ အခုထိလည်း မပြတ်သေးပါဘူး၊ ဆုံလို့ ကြုံကြရင် ဖြစ်သွားတာပါပဲ၊ ကျနော်ကလည်း တော်တော်ကဲ သလို သူကလည်း ကျနော့်ထက်တောင် ပိုမလားမသိဘူး၊ အဟီး၊ တနေ့ နေ့ခင်းဖက် သူ့ခလေးတွေကျောင်းသွား၊ သူလည်း ညဘက် ဂျူတီ ကျထားလို့ နေ့ခင်းဘက် အိမ်မှာရှိနေ တုန်း၊ ကျနော်နဲ့ ချိန်းဖြစ်တယ်၊ ချိန်းတယ်ဆိုတာကဗျာ မြန်ပါတယ်၊…
ခံနိုင်လွန်းတဲ့ ဘွားဘွား
အန်တီကြီး နာမည်က ဒေါ်မေမေသန်း ကျနော်တို့အဆောင်ကျောင်းသားတွေခေါ်သည်က “အန်တီကြီး” အသက်က၅၀ အသက်ကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေး ယောက်ျားက လွန်ခဲ့တဲ့ ၁နှစ်ကျော်လောက်ကမှ ဆုံးသွားတာဆိုတော့ မုဆိုးမလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကြီး။ အန်တီကြီးမှာ သမီးတစ်ယောက်ရှိပြီး မကွေးမှာ အိမ်ထောင်ကျသွားသည်။တနှစ်တခါတော့ အလည်လာတာတွေ့ဖူးသည်။ အန်တီကြီးရဲ့ အခုလက်ရှိရုပ်ရည်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားကိုကြည့်ရင် ငယ်ငယ်ကတော်တော်လှခဲ့မယ့်ပုံကတော့ ဧကန်မုချ ဆံပင်ကကျောလည်လောက် မျက်နှာသွယ်သွယ်လေးနှင့် နှာတံစင်းစင်းလေး နှုတ်ခမ်းလေးများဆို ပန်းရောင်သမ်းချင်နေတုန်း မျက်မှန်တပ်ထားရတော့ တော်တော် ကလပ်ဆစ်…
တရုတ်မလေး
သူကတော့ အသက် ၃၅လောက်ရှိပါပြီ၊ တရုတ်မဆိုတဲ့အတိုင်း အသားကတော့ဖွေးနေတာပဲ၊ နဲနဲဝတယ် ရုပ်ကလဲ အလန်းကြီးမဟုတ်ပါဘူး၊ နို့ကြီးတယ်၊ ဖင်ကောက်တယ်၊ ကျနော် နိုင်ငံခြားကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ အလုပ်စလျှောက်တော့ သူနဲ့တွေ့တာပဲ၊ သူကကျနော်တို့ ဌာနရဲ့ အကြီးအကဲပေါ့၊ ကျနော်က သူ့လက်ထောက်ပေါ့၊ ကျနော်က အလုပ်တခုလုပ်ပီဆိုလျှင် ငွေရေးကြေးရေးအဓိကမထားပဲ စေတနာထားပီးလုပ်တယ်၊ အဲဒါကြောင့် သူကကျနော်ကို သူများတွေထက်ပိုသဘောကြတယ်၊ လက်အောက်ငယ်သားတွေအပါ်လဲ ညှာတာတယ်၊ စက်ရုံက တရုတ်မတွေထဲမှာတော့ စိတ်ကောင်းအရှိဆုံးပေါ့၊ ကျနော်ကလဲ…
**** ပထမဆုံး မမ *****
ကျနော့ဘဝမှာ ပထမဆုံး တွေ့ကြုံခဲ့ရတဲ့ အမကြီးတယောက်အကြောင်းကိုပြောပြချင်ပါတယ်။ ပြောရရင် ကျနော့ လက်ဦးဆရာမကျေးဇူးရှင် ဆိုလည်း မှားမယ်မထင်ဘူး။ သူ့ကြောင့်ဘဲ ကျနော့မှာ ကျွမ်းကျင်အဆင့်ဖြစ်ခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီ အမကြီးနာမည်က မမသဲပါ။ ကျနော်တို့ရပ်ကွက်ကိုမမသဲတို့မိသားစုပြောင်းလာကြတာ။ မမသဲတို့က ကျနော်တို့ အိမ်ရှေ့အိမ်က၊ သူတို့အိမ်မကြီးက ခြံနောက်ဘက်မှာ၊ မမသဲက ခြံရှေ့မှာဆိုင်လေးဆောက်ပြီးကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်တယ်။သူတို့အိမ်မှာ မမသဲက အိမ်ထောင်သည် ကလေးတယောက်အမေ။ သူ့ယောက်ကျားက နိူင်ငံခြားသွားအလုပ်လုပ်တယ်ဆိုလားပဲ ၊ အိမ်မှာ မမသဲတို့ အဖေအမေရယ်…
”သက်သေခံ”
နယ်က အိမ်တွေဆိုတော့ သစ်သားနဲ့ မြေစိုက်ဆောက်၊ ဆောက်လိုက်ရင်လဲ နှစ်ထပ် အကြီးကြီး၊ ဒီတော့ အခန်းတွေပိုလာရင် ပျဉ်ပြားလေးတွေနဲ့ ကာပြီး အိမ်ကို တစ်ခြမ်းခွဲလို့ ငှားကြရော၊ ကိုပြုံးချိူနဲ့ မငယ်တို့ လင်မယားက အဲဒီလို အိမ်ကြီးရခိုင်ကို အဘွားတော်စပ်သူကွယ်လွန်တော့ အမွေရ၊ ဈေးထဲမှာလည်း အထည်ဆိုင်လေးဖွင့်ထား၊ အိမ်ကို ထက်ခြမ်းခွဲလို့ သူများတွေကို ငှားစားတာ အိမ်ငှားခနဲ့တင် စားဝတ်နေရေးက အတော် ချောင်လည်တာ၊ သူတို့ရှိတာက…