Category: books

ဘသော် တစ်ယောက် အလုပ်ပြုတ်လာလို့ အိမ်ပြန်ရင်း စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ လမ်းလျှောက်လာခဲ့ရာက လမ်းထိပ်ရောက်မှပင် စိတ်နဲ့ကိုယ် ပြန်ပေါင်းစည်းမိတော့သည်။မနေ့က အလုပ်လုပ်ရင်း အလုပ်ထဲက ကောင်မလေးကို ရိသဲ့သဲ့ သွားပြောမိရာက မန်နေဂျာနဲ့ ပြန်တိုင်လို့ ရှင်းပြရာကနေ မန်နေဂျာ နဲ့ပါ ထပ်စကားများကာ အလုပ်ပြုတ်လာခဲ့ခြင်းသာ၊အမှန်က ကို့ အမှားဖြစ်ပေမယ့် အပျိုကြီးမန်နေဂျာမရဲ့ ခပ်ရင့်ရင့် စကားလုံးတွေကို သည်းမခံနိူင်တာလည်းပါလေတော့ ခပ်ရိုင်းရိုင်းစကားများ ပြန်ပြောမိရာက အခုခြေနေထိ ရောက်သွားရခြင်းသာ၊ဟူး……မတတ်နိူင်ဘူး မနက်ဖြန်မှ…

သူ့နံမည်က ဖြိုးကိုကို။ ဒါပေမယ့် အသိမိတ်ဆွေတွေရော၊ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေကရော ဖြိုးလေးလို့ ခေါ်ကြတယ်။ အရပ်ရှည်ပေမယ့် ပိန်ပြီးသွယ်တယ်။ အသားဖြူတော့။ ပိုးဟပ်ဖြူလို့ ကျောင်းမှာတုန်းက နံမည်ပြောင်ခေါ်ကြတယ်။ အလုပ်လုပ်တာက ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းသုံး ပစ္စည်းတွေ ရောင်းတဲ့ ကုမ္ပဏီ တစ်ခုမှာ ဂိုဒေါင်စာရင်းကိုင်တဲ့အလုပ်လုပ်တယ်။ ဂိုဒေါင်မှာ အလုပ်လုပ်ရင်း ကိုရာဇာနဲ့ ခင်ခဲ့တယ်။ ကိုရာဇာက အရပ်မြင့်ပြီး အသားညိုတယ်။ အလေးတွေဘာတွေ မတော့ ကိုယ်လုံးက ခပ်တောင့်တောင့်ပဲ။ သူက…

ဟ့ကောင်။ ကောင် မကြီးက မင့်ကို တဘက်သတ်ကြိုက်လို့ပေးတိုင်း စွတ်စွတ် ဝါးမ နေနဲ့။ မင်းသူ့ကို အတည်ယူနိုင် မှာလည်း မဟုတ်ဘူး။ဒါမျိုးက တချိန် ဝဋ်လိုက်တတ်တယ်ကွ။ အတူသောက် သူငယ်ချင်းတွေ စကား။ ပြောဖန်များလာတော့ ဇော်ကြီး စဉ်းစားရ လေပြီ။မှန်၏။ သူသည် မသက်ကို အတည် မယူနိုင်။ ဇော်ကြီးသည် ရေ ခြံစု ရွာက ကောင် မ တွေကြားမှာ…

မြသာ “ဆရာ လုပ်ခိုင်းထားတဲ့ အဝင်အထွက် စာရင်းတွေပါခင်ဗျာ” “အေးကွာ ကျော်ထက်အောင်ကို ခိုင်းမှပဲ စိတ်ချရတယ်ကွာ ရုံးဆင်းတော့မှာမလား ပြန် ပြန်” ကျေနပ်စွာ ချီးကျူးပြောဆိုနေသော ဖိုင်းနိုက်မန်နေဂျာကို နှုတ်ဆက်ကာ ကျော်ထက်အောင် ရုံး ခန်းမှထွက်လာခဲ့သည်။ “ကိုကျော် ပြန်ပြီလားဗျ” “အေး ညီလေးရေပြန်ပြီ” “လက်ဖက်ရည်လေး ဘာလေးသောက်ပါဦး အကို ရဲ့” “နောက်နေ့မှကွာ ဒီနေ့ အိမ်မှာ လုပ်စရာလေးတွေရှိလို့ကွ” ရုံးမှအိမ်အပြန်တွင်…

တစ်နေ့ တော့ ညနေ စာ စားပြီး ပျင်းတာ နဲ့ ကျုပ် ရွာ ထဲ လျှောက်လာ ခဲ့ တယ် ။ အချိန် က မှောင်ရီ ပျိုးနေတဲ့ အချိန် တစ် နေရာ အရောက် မှာ ထွန်းတင် နင် ဘယ်သွား မလို့တုန်း ကျုပ်လှည့် ကြည့်လိုက် တော့ ကျုပ် သူငယ်ချင်း…

လောကကြီးမှာ ထင်တာတွေက မဖြစ်လာပဲ မထင်တာတွေ ဖြစ်လာတတ်တယ်ဆိုတာ တကယ် ပါပဲ ကိုမောင် နဲ့ချစ်ခဲ့တာ ရပ်သိရွာသိ ၇ နှစ်ကျော်တယ် သူလုပ်ချင်တာတွေ မှန်သမျှ တွေအကုန် ဖြည့်ဆည်းခဲ့တယ် ကိုမောင် ကရည်းစားဦးလေ ဆယ်ကျော်သက် တက္ကသိုလ် စတတ်တော့မှ တွေ့တာ အရင်တုန်းထဲ က ဆယ်တန်းထိ ရည်းစာတောင် ထားခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး ကိုမောင် နဲ့ တွေ့တော့မှ ရင်ခုန်ခဲ့တာ…

သူ့ နာမည်က နွယ်တဲ့ သူနဲ့ ကိုယ်က သိပ်မကွာလှဘူး သူက ၈တန်း ကိုယ်က ၁၀ အချိန်လောက်ကပေါ့ နွယ်တို့ အိမ်က ကိုယ့်အိမ် ရဲ့ ခြေရင်းဘက်မှာ ကိုယ့်အိမ်က သူတို့ခေါင်းရင်းမှာ ပေါ့ နွယ်တို့ အိမ်နောက်ကျောမှာတော့ အိမ်မရှိတော့ ခြံ အလွတ်တစ်ခြံပဲရှိ တော့တယ် အလွတ်ခြံပြီးရင် မြစ် ကိုယ့်ခြံရဲ့ နောက်ကျောဘက်မှာက လူမနေတဲ့ အိမ်တစ်လုံးရှိသေးတယ် ပြီးရင်တော့…

သူငယ်ချင်းခရီးသွားတုန်း သူ့မိန်းမ နဲ့ ဖြုတ်တာ ” အမလေး … အအ … နာလိုက်တာ … ဟင့် … တော်ပါတော့ “ နွေးလေ နာလွန်းလို့ တောင်ပန်ရင်း မျက်ရည်တွေပါ စီးကျလာတယ်။ ” အင့်… အင့် … ခဏလေး အောင့်ခံလိုက်.. အရမ်းကောင်း လာတော့မှာ” ” အား… အ အ…

တကယ်တော့ဒီဇတ်လမ်းကလေးသည်သိပ်ထူးထူးဆန်းဆန်းတော့ မဟုတ်လှပါ။ဖြစ်တတ်သည့်ဇတ်လမ်းကလေးသာဖြစ်ပါသည်။သို့ သော် အမှန်ဖြစ်ပျက်ခဲ့ဘူးသည့်ဇတ်လမ်းကလေးဖြစ်ပါသည်။ ဤဇတ်လမ်းစတော့မေသူမှာအိမ်ထောင်ကျပြီးဖြစ်ပါသည်။အသက် လည်း ၂၃ နှစ်ရှိပါပြီ။မေသူစအိမ်ထောင်ကျတော့ အသက်၂၀ ခန့်သာ ရှိပါသေးသည်။မေသူမှာအရပ်မနိမ့်မမြင့် အသားညိုညို တောင့်တင်း ကားထွက်နေသောတင်ပါးများဖြင့်ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကျနသူလေး ဖြစ်ပါသည်။ဆယ်တန်းတုန်းကရည်းစားနှင့်ပင်အိမ်ထောင်ကျပြီးသူနဲ့ ကျမှဘဲမေသူ့အပျိုစင်ဘဝကိုပေးအပ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါသည်။မေသူဆယ် တန်းမှာကျောင်းကမဟုတ်သောအပြင်လူ သူနှင့်ချစ်ကြိုက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး သူကမေသူ့ထက်အသက်လေးငါးနှစ်ကြီးပါသည်။မေသူ၏ယောက်ကျား နာမည်မှာကိုမြင့်ဖြစ်ပြီး ကုမ္ပဏီတခုတွင်အလုပ်လုပ်ပါသည်။ နောင် မေသူဆယ်တန်းအောင်တော့ ကိုမြင့်ကမေသူကိုတက္ကသိုလ်တွင် ကျောင်းဆက်ထားပေးပါသည်။မေသူသည်အဝေးသင်တက္ကသိုလ် သို့တက်ရောက်သည်ဖြစ်သဖြင့် အနီးကပ်တစ်လသင်တန်းကိာတက္ကသိုလ်အနီးအမျိုးသမီးအဆောင်တခုမှနေရပါသည်။ ပြောရလျင်တော့မေသူသည် ယောက်ကျားမရခင်အထိ မည်သည့် တစိမ်းယောက်ကျားနှင့်မှထိတွေ့ဆက်ဆံဘူးခြင်းမရှသေးသောအပျို စင်ကလေးဖြစ်ပါသည်။ခေတ်၏သမီးပျိုကလေးဖြစ်သဖြင့်…

ကပိုင် ရွာ ဒိတ်ဒိတ်ကျဲ သူဌေး နှစ်ယောက်တွင် သား ၊ သမီး တ ယောက်စီရှိကြသည်။ ချောကြ လှသည်။ အရွယ်ရောက် သော် သူတို့ကို ပေးစားလိုက်ကြ ၏။ ရွှေပေါ်မြတင် ။ နတ်ရေးတဲ့ဖူးစာ။ ကောင် မ လေးက နာမည် မဆန်း။ ယခု သားသမီးယောက် မွေးပြီးပြီ။ တသားမွေး တ သွေးလှ ဆိုတဲ့…